مقصود، دعاکردن قبل از طلوع آفتاب و قبل از غروب آفتاب است که زمان استجابت دعا است.
امام صادق (علیه السلام)- خدا و ملائکه از پشت شیعیان ما گناهانشان را فرو میریزند، چنانچه باد خزان برگها را از درخت میریزد و این همان معنای آیه: وَ المَلائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ است. به خدا قسم! طلب آمرزش آنها اختصاص به شما دارد نه مردم جهان
اما اینکه به صورت توبه تعبیر شده علتش این است که همین شکرگزارى رجوع به خدا و پناه بردن به او است، و لازمه آن این است که از خداى تعالى طلب مغفرت و رحمت کند، یعنى آن عملى که اگر انسان انجام دهد گرفتار لغزش و سپس دچار هلاکت مىگردد بر آدمى بپوشاند.
امام علی (علیه السلام)- کسی که به چهار چیز برسد، از چهار چیز محروم نمیشود؛ کسی که موفّق به دعا شد از اجابت محروم نمیشود و کسی که به توبه رسید از پذیرفتهشدن آن محروم نمیشود و کسی که توفیق استغفار پیدا کرد از بخشش محروم نمیشود و کسی که به مقام شکر رسید از فزونی نعمت محروم نخواهد شد و همهی این موارد را قرآن تصدیق کرده است.
****************
زنده كردن و ميراندن براى خداوند آسان است، زيرا هستى به دست اوست.
يُحْيِيكُمْ ... يُمِيتُكُمْ ... لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ ...
زيانهاى دنيوى ناچيز است، خسارت روز قيامت مهم است. «يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ»
آفرينش آسمانها و زمين، بر اساس حكمت و مصلحت و هدفى شايسته انجام گرفته است. «بِالْحَقِّ»
خداوند، به بود ونبود ما نيازى ندارد، مغرور نشويم. «إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ»
هستى و دوام آن، به اراده و مشيّت الهى وابسته است. «إِنْ يَشَأْ»
جهان بدون انسان باطل است، حتّى اگر شما را ببريم، انسانهاى ديگرى را مىآوريم تا آفرينش آسمانها و زمين بيهوده نباشد. «3» «يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِي
****************
****************
نظرات شما عزیزان: