تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
عوامل صعود یک جوان :
1ـ دیندارى و ارتباط با دینداران :
حضرت امیر(ع) مى فرمایند:
((اول الدین معرفته و کمال معرفته التصدیق به. و کمال التصدیق به توحیده و کمال توحیده الاخلاص له و کمال الاخلاص له نفى الصفات عنه; سرلوحه دین شناختن اوست, و درست شناختن او, باور داشتن او, و درست باور داشتن او, یگانه انگاشتن او, و یگانه انگاشتن, او را بسزا اطاعت نمودن; و بسزا اطاعت نمودن او, صفتها را از او زدودن...))(21)
در واقع این متن ((بیمه نامه دینى و دیندارى)) است که امام(ع) براى دینداران مکتوب فرموده اند.
2ـ تعهد توإم با تخصص:
حضرت امیر(ع) مى فرمایند:
((قیمه کل امرى ما یحسنه; مرد را آن بهاست که نیک داناست.))(22)
3ـ خلاقیت و نوآورى:
امام على(ع) مى فرمایند:
((انما قلب الحدث کالارض الخالیه و ما القى فیها من شىء قبلته; دل جوان همچون زمینى ناکشته است ; هرچه در آن افکنند بپذیرد))(23) دل جوان همسان آسمان صاف است و همچون زمین ناکشته و توان این را دارد که بیش از توانأیهاى معمول, دست به تولید زند و خلاقیت ها و نوآوریهاى زیبا از خود نشان دهد.
زمین ناکشته وقتى زیر کشت قرار مى گیرد و محصول دوچندان مى دهد, در واقع دست به خلاقیت زده و نوآورى از خود نشان داده است. ا زاین جهت امام(ع) توانأیهاى جوان را تشبیه مى کند به زمین ناکشته.
4ـ خود باورى و خودشکوفایى:
امام على(ع) مى فرمایند:
خودباورى و خودآگاهى, مانع رفاه زدگى و سلطه پذیرى است.
((کفى بالمرء جهلا إن لایعرف قدره; در نادانى مرد این بس است که نداند چه کسى است.))(24)
5ـ برنامه ریزى و وقت شناسى:
امام على(ع) مى فرمایند: سازماندهى و برنامه ریزى رمز موفقیت است.
((امض لکل یوم عمله فان لکل یوم ما فیه; کار هر روز را در همان روز بران, که هر روز را کارى است مخصوص بدان.(25)
حضرت در مورد وقت شناسى مى فرمایند:
((اضاعه الفرصه غصه; از دست دادن فرصت اندوهى گلوگیر است.))(26)
6ـ تحصیل و کسب دانش:
در زمینه ارزش دانش, آیات و روایات زیادى در منابع دینى آمده است که بررسى آن در این مختصر نمى گنجد. در این جا به یک حدیث کوتاه اشاره مى نمأیم که مى فرمایند:
((و لا شرف کالعلم; هیچ شرفى چون دانایى نیست.))(27)
7 ـ کار و تلاش:
امام (ع) مى فرمایند کار جوهر ایمان و اسلام است.
((من اتى غنیا فتواضع له لغناه ذهب ثلثاه دینه; آن که نزد توانگر رفت و به خاطر مالدارى وى از خود خوارى نشان داد دو ثلث دینش را به باد داد.))(28)
8ـ آرامش و امنیت:
هر کس خطبه اول نهج البلاغه را بخواند و بداند, به آرامش آرمانى و آرامش الهى دست خواهد یافت. الا بذکر الله تطمئن القلوب)).(29)
جوانان در تاختگاه تهاجم:
صد هزاران دام و دانه است اى خدا
ما چو مرغان حریص بى نوا
دمبدم وابسته دام نویم
هر یکى گر باز و سیمرغى شویم(30)
تهاجم درونى و داخلى:
على(ع) مى فرمایند:
((ینبغى للعاقل إن یحترس من سکر المال و سکر القدره و سکر العلم و سکر المدح و سکر الشباب, فان لکل ذلک ریاح خبیثه تسلب العقل و تستخف الوقار; شایسته است انسان عاقل, خویشتن را از مستى ثروت, از مستى قدرت, از مستى علم ودانش, از مستى تمجید و تملق, از مستى جوانى مصون نگاه دارد. زیرا هر یک از این مستى ها بادهاى مسموم و پلیدى دارد که عقل را زأل مى کند و آدمى را خفیف و بى شخصیت مى نماید. ))(31)
از لابلاى کلمات روان شناس بزرگ, على(ع), هم خودمان را بشناسیم و مورد آسیب شناسى قرار دهیم و هم مقتدا و رهبر و الگوى خود على بزرگ را بشناسیم.
امام على(ع) مى فرمایند: یکى از رگه ها و لایه هاى مستى, ((مستى جوانى)) است که همچون باد مسموم و پلید, عقل را زأل مى کند و آدمى را خفیف و بى شخصیت مى نماید.
آیت الله جوادى آملى مى فرمایند:
انسان هوىمدار و هوس پرست, در درون خود یک ((بت کده و خداى ساختگى)) دارد که هم خداى او است و هم پیامبر او و قرآن را هم خودش مى سازد. انسان هوىمدار, تمام همش این است که از هواى خود پیروى کند و چنین حالتى به بت پرستى برمى گردد و ظریف ترین بت ها, همان بتکده و هوس درون است.(32)
از کلام على(ع) بدست مىآید یکى از خطرهایى که در مسیر زندگى, انسان ها را تهدید مى کند, ((مستى جوانى)) است که براى مبارزه و مهار کردن آن باید به پاخاست. اما باید دید, براى مبارزه و مهار کردن آن, چه باید کرد؟ و به چه سلاحى نیازمندیم؟
زیباترین راه مبارزه و مهار کردن آن, دست یافتن بر سلاح بزرگ ((صلاح)) است که راه آن از راه ((قلب سلیم و عقل سلیم)) مى گذرد. براى شرح و بسط بیشتر, این بحث علاقه مندان را به مطالعه و مراجعه به دو کتاب بزرگ, ((قرآن و نهج البلاغه)) دعوت مى نمأیم.
در حدیثى زیبا امام على(ع) مى فرمایند:
((والعقل حسام قاطع, و قاتل هواک بعقلک; عقل شمشیر برانى است از آن استفاده کنید و با هواى نفس خود بجنگید))(33)
همچنین حضرت مى فرمایند:
((من احب نیل الدرجات العلى فلیغلب الهوى; کسى که دوست دارد به درجات عالى انسانى نایل گردد باید بکوشد تا هواى نفس خویش را مغلوب و مسخر خود سازد. ))(34)
امام سجاد(ع) در دعایى جهت محفوظ ماندن از شر دشمن مى فرمایند:
((اللهم احفظنى بحفظ الایمان, من بین یدى, و من خلفى, و عن یمینى و عن شمالى, و من فوقى, و من تحتى, و من قبلى, وارفع عنى بحولک و قوتک فانه لاحول و لا قوه الا بک; خدایا مرا با حفظ ایمان,[ از شر دشمنى که] مستقیم و رو در رو, از پشت سر و از سمت راست و از سمت چپ و از هوا و از زمین و نزد من و در جان من,[ به من حمله ور است] حفظ گردان و به حول و قوت خود از من رفع و دفع شر کن. به حق, حول و قوتى نیست مگر ذات اقدس اله.
به هر صورت, جوانى پیچیده شده است به دشمنیها, دشمنان بیرون و دشمنان درون, دشمنان طبیعى و دشمنان مصنوعى.
دشمن در دشت حاصلخیز ((جوانى)) بذر اضمحلال خواهد پاشید, که ثمرش وابستگى و خفت است.))(35)
تهاجم بیرونى و خارجى :
بر سر راه ((تفکر نسل جوان)) نیز موانع و مشکلاتى وجود دارند که نباید آنها را نادیده گرفت. باید به این حقیقت اذعان داشت که موانع زیادى به صورت دام بر سر راه طبقه جوان تنیده شده و جوان عصر فضا, هر روز و هر ساعت در معرض صید و شکار مى باشند.))(36)
در برابر این دامهاى تنیده شده و شکارگاههاى شیطانى, چه باید کرد؟!
امام على(ع) مى فرمایند:
((إنا وضعت فى الصغر بکلاکل العرب, و کسرت نواجم قرون ربیعه و مضر; من در خردى بزرگان عرب را به خاک انداختم و سرکردگان ربیعه و مضر را هلاک ساختم. ))(37)
باید باورمان بشود که ((جهالت جدید)) هزاران برابر خطرناکتر از ((جهالت کهنه)) است. و باید باورمان بشود که دشمنان دین از ((جهات سته)) یعنى از رو به رو و پشت سر, چپ و راست و زمین و هوا, بر جوانان ما, در حال تهاجم هستند و به صورت پنهان دارند کار مى کنند.
یکى از شعارهاى سازمان ((سیا)) این است که:
((طورى زندگى کن که دیده نشوى.))
ولى پیروان على(ع) و جوانان عزیز باید آنها را ببینند و بشناسند و سپس کمر آنها را به خاک بمالند.
در جاى دیگر امام على(ع) مى فرمایند:
((والله لابن ابى طالب آنس بالموت من الطفل بثدى امه...; اگر خاموش باشم, گویند از مرگ هراسان است, هرگز! من و از مرگ ترسیدن؟
پس از آن همه ستیزه و جنگیدن. به خدا سوگند, پسر ابى طالب از مرگ بى پژمان است. بیش از آنچه کودک پستان مادر را خواهان است. اما چیزى مى دانم که بر شما پوشیده است, گوشتان هرگز ننیوشیده است. اگر بگویم و بشنوید به لرزه درمىآید و دیگر به جاى نمىآیید, لرزیدن ریسمان در چاهى ته آن پدید.))(38)
پس على وار باید با دشمن دست و پنجه نرم کرد و به گفته اسمایلز:
((براى شنا کردن به سمت مخالف جریان رودخانه, قدرت و جرإت لازم است و الا هر ((ماهى مرده اى)) مى تواند از طرف موافق جریان آب حرکت کند.))(39)
گناه نکردن در مدینه فاضله و مدینه النبى هنر نیست. فریب نخوردن در جامعه آرام و آرمانى, مهم نیست. اگر گناه باشد, دشمن وجود داشته باشد و جوانان در معرض تهاجم و فریب دشمن باشند ولى فریب نخورند و گناه نکنند هنر بزرگ است.
یک جوان باید همسان یوسف جوان, هشیار باشد و با به جان خریدن زندان مرتکب گناه نشود و فریب دشمن را نخورد.
در قرآن شریف از زبان یوسف(ع) نقل شد:
((قال رب السجن احب الى مما یدعوننى الیه; یوسف گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اینها مرا به سوى آن مى خوانند.))(40)
آرى اگر امر دایر شد بین گناه و زندان, و جوان ها و بندگان خدا به خاطر فرار از گناه, زندان رفتن و گاهى بالاتر از زندان را به جان خریدند, هنرى است بزرگ.
على(ع) مى فرمایند:
یکى از هنرهاى بزرگ من این است که: در دوران نوجوانى, جوانى و در تمام عمرم ((چشم بهمزنى من مشرک نبودم و لات و عزى را که از بتان عرب است نپرستیدم.)) و هنر دیگر من آن است که : ((هرگز باده گسارى نکردم.))(41)
جایى که اکثریت قریب به اتفاق مردم جامعه, در بت پرستى غلط مى خورند و مانند آب خوردن, بت مى پرستند, باده گسارى مى کنند و... یک جوان در چنین جامعه اى ((چشم بهمزنى)) به خدا شرک نورزد, هنرى است قدسى.
به هر حال, وضعیت جامعه انسانى عموما و جامعه شیعى خصوصا, در مقایسه با جامعه عصر امام على(ع) چگونه مى باشد؟
اگرچه جاهلیت جدید, خطرناکتر, خطرسازتر و هواپرست تر و هوس مدارتر از جاهلیت کهنه است ولى جامعه شیعى و کشور ما با توجه به مبانى و منابع دینى که وجود دارد; قابل مقایسه با جوامع جاهلیت کهنه نباشد... .
همه مشکلات, موانع, دست اندازها, چالشها و چاههاى موجود بر سر راه, قابل قبول, ولى واقعیت را باید پذیرفت که:
در نعمت فراوان بودن هم, غفلت و بى خبرى مىآورد و باعث مى شود که انسان امورى را به عنوان مشکل جلو روى خودش ترسیم نماید, در صورتى که آن امور, مشکل نیستند بلکه ((مشکل نما)) هستند. از این روى روان شناسان مى گویند:
هفتاد و پنج درصد مشکلات موجود در جوامع انسانى مشکل نیستند بلکه ((مشکل نما)) هستند.(42)
در جوامع اسلامى ما, چون, در هر خیابان و کوچه و پس کوچه, روستاها, کنار جاده هاى خارجى شهر, مساجد متعدد وجود دارد و با کمال امنیت و آرامش همه مسوولین دلسوز, از رهبر معظم انقلاب گرفته تا مسوولین فرهنگى, همه دارند براى نماز, حضور در مساجد و روى آوردن به ارزشها, دعوت مى کنند, برخى چندان توجه نمى کنند و عده اى مساجد را به راحتى خالى مى کنند. ولى اگر روزى در مساجد را ببندند و از نماز خواندن نهى کنند, در آن صورت, همان جوانى که نماز نمى خواند و یا بى توجهى به مساجد و منبر مى نمود, مىآید میدان و با چنگ و دندان, با چوب و سنگ, با دشمنان مبارزه مى کند و در صورت ناتوانى مى نشیند و انقلاب گریه بپا مى کند!
نظرات شما عزیزان:
