تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
4ـ لفظ «خدا»؛ در زبان فارسى گرچه گفته شده كه مخفّف «خود آ»؛ و تقریباً مرادف با «واجب الوجود»؛ است ولى با توجه به مشابهات آن، مانند: «خداوند»؛ و «كد خدا»؛ مى توان گفت معناى لغوى آن شبیه به معناى «صاحب»؛ و «مالك»؛ است و معنایى كه در عرف از آن فهمیده مى شود نظیر معناى خالق و آفریدگار مى باشد.
امّا در قرآن كریم، شایع ترین تعبیرات در مورد خداى متعال «اله»؛ و «ربّ»؛ است و حتّى در شعار توحید (لا اله الاّ اللّه) از كلمه «اله»؛ استفاده شده، و از این رو مناسب است توضیحى درباره این دو كلمه داده شود:
«اله»؛ بر وزن «فعال»، به معناى «مفعول»، مانند: «كتاب»؛ به معناى «مكتوب»؛ است و معناى لغوى آن «معبود»؛ مى باشد ولى مى توان گفت در «اله»، مانند: بسیارى از مشتّقات، معناى شأنیت و شایستگى، لحاظ شده و از این رو مى توان آن را به «پرستیدنى»؛ یا «شایسته پرستش»؛ ترجمه كرد، و بنابر این، نیازى نیست كه در جمله «لا اله الاّ اللّه»؛ صفت یا متعلّقى تقدیر گرفته شود.
