علی (ع) را بهتر بشناسیم

 روزی دختری شیعه به یک سنی که خیلی به عمر افتخار میکرد گفت:من کاری به ثابت کردن امام علی(ع)از لحاظ  دینی ندارم اما فقط یک سوال دارم .آیا اگر من الان برای تو دو لیوان پراز آب بیاورم که یکی از آنها قبلا با نجاست کثیف بوده اما انرا کاملا تمییز شسته ام و دیگری هم خودش تمییز هست از کدامشان آب میخوری؟

سنی گفت:معلومه از لیوانی که از اول تمییز بوده!

دختر گفت: پس ببین امام علی(ع) ما از همون اول پاک و خداپرست بود اما عمر چندین سال از عمرش را در جهالت و بت پرستی گذرانده است و بعد به پیامبر(ص)ایمان اورده است ایا همین کافی نیست از کسی پیروی کنیم که از اول پاک بوده؟

همه اعتقادات دختر سنی با این حرف تکان خورد بعد چند وقت شیعه شد و به دختر گفت که:شیعه شدم و کتاب در مورد علی (ع) میخوانم.

 ما در اینجا برای شناخت قسمتی از ویژگی های مولای عشق علی (ع) به بررسی پاره ای از فضائل امام علی می پردازیم.

 

 

 

علی علیه السلام و جهاد و شجاعت

اری علی است شجاعترین مردمان هم از لحاظ جسمی و هم روحی و باز اوست که میگوید شجاعترین مردم کسی است که بر هوای نفس خود غلبه کند.

او همواره ضربه هایش تک بود و به ضربه دوم هیچگاه احتیاج پیدا نمیکرد و او با کسی کشتی نگرفت مگر اینکه او را بر زمین زند و از پای دراورد.

اری حضرت علی است که در تمام جنگهای زمان اسلام شرکت داشت و فقط در جنگ تبوک به سفارش پیامبر برای حفظ جان کودکان و زنان به خاطر منافقین در مدینه ماند و چه کسی لایقتر از او بود بر این کار . اری اوست که در هیچ جنگی پا به فرار نکرد انگاه که افرادی میگریختند و به دروغ میگفتند که این امر خداست و افراد ساده لوحی هم فکر میکردند که این فضیلت است برای او که پیامبر در حقش فرمود اگر کسی در قوم من مانند پیامبران صحبت کند همانا او صاحب همین حرف  ( این امر خداست ) میباشد.*

 

اری حضرت علی است که هیچگاه فرار نمیکرد و برخلاف دیگران با خود فکر نمیکرد که خود خدا محافظ پیامبر میباشد ؛ پس من چرا خود را به کشتن دهم. و اوست که در احد فقط نصفی از سپاه کفار را به درک واصل کرد و نصف دیگر را هم بقیه صحابه و فرشتگان . قدرت جنگاورى علی (ع ) باعث شد كه شمشيرش در جنگ شكست . پيغمبر (ص ) شمشير خاص ‍ خود را كه (ذوالفقار) نام داشت به على (ع ) داد. بدن على (ع ) در اين جنگ بيش از شصت زخم برداشته بود. در همين جنگ بود كه پيغمبر پيك وحى را در ميان زمين و آسمان مشاهده كرد كه مى گويد:
لا سيف الا ذوالفقار و لا فتى الا على  (شمشيرى جز ذوالفقار و جوانمردى جز على وجود ندارد(
اوست که وقتی همه در خیبر فرار کردند ، در خیبر را با نیروی ایمان از جا کند ، در حالی که بعد از این چهل نفر از صحابه نتوانستند حتی ان را به پشت برگردانند. و اوست که در جنگ خندق عمربن عبدود ان پهلوان عرب را به درک واصل کند و کسانی هم که کینه حضرت را در دل دارند بگویند که ان حضرت او را نعوذ به الله ناجوانمردانه کشت.اری این کلام رسول خداست که درمورد او میگوید : ضربت على روز خندق از اعمال امت من تا روز قيامت برتر است ,همين فتح نمايان و عوامل ديگر باعث ضعيف شدن لشكر دشمن كه ده هزار سپاهى مجهز بودند، گرديد و همه بسوى مكه فرار كنند.

 

اری اوست که در حنیف وقتی که همه میگریزند با نه نفر از جان پیامبر دفاع مکند.

و هنگامی که پیامبر در محاصره اقتصادی بودند و در شعب ابی طالب زندگی میکردند ، در اين مدت پيامبر اكرم و خديجه و دختر نازنينش فاطمه در نهايت مضيقه و در عين گرفتارى بودند. حتى چند نفر با يك خرما زندگى مى كردند.

براى اينكه گزندى به جان عزيز پيامبر وارد نشود، ابوطالب شبها چند ساعتى كه از شب مى گذشت پيغمبر را مى برد و در جاى ديگر مى خوابانيد، و آن گاه پسرش على (ع ) را مى آورد و در بستر پيغمبر (ص ) مى خواباند تا اگر قريش ناگهان حمله كند، فرزندش على (ع ) بجاى پيغمبر (ص ) كشته شود.

 

 

 

علی علیه السلام و بخشش و جوانمردی

او پرگذشترین مردم از خطا بود و بخشنده ترین مردم در بخشش کسانی که نسبت به او بد میکردند ، اری دوستان او انقدر جوانمرد و با گذشت بود که وقتی در جنگ جمل به مروان بن حکم که از همه نسبت به او کینه دوزتر و دشمن تر بود پیروز شد گذشت فرمود.

یا عبدالله ابن زبیر وقتی در حضور همگان او را دشنام میداد ؛ شما ببینید حضرت چه میگفت : حضرت میفرمود ، زبیر همواره مردی از ما و اهل بیت بود ؛ وقتی در جنگ جمل عبدالله بن زبیر در جنگ جمل اسیر شد حضرت خیلی راحت از او گذشت کرد و فرمود : برو که از این پس ترا نبینم.و چیزی بر این سخن نیفزود.

وقتی هم که در جنگ صفین حضرت علی معاویه را به جنگ تن به تن خواند تا با کشته شدن یکی از ان دو خونی از مردم بر زمین نریزد و مردم از جنگ راحت شوند ، عمرو عاص به معاویه گفت که علی با تو انصاف به خرج داده . ولی معاویه که از این فتوت بویی نبرده است ، نمی تواند در برابر شیری همچون علی بایستد.

اری اوست که لقب سید عرب را به خود گرفته و پیامبر هم لقب سید فرزندان ادم  .*بلی حضرت علیست که وقتی دست به عمرو عاص در صفین می یابد و میخواهد او را با یک ضربت دو نیم کند ، اینجاست که عمرو عاص کشف عورت میکند و خود را پست و ذلیل میکند؛ چون میداند که حضرت علی جوانمردترین عرب ها میباشد و اینجاست که حضرت علی چشم از او به طرف دیگر برمیگرداند و او ترسان و لرزان خود را از مهلکه به در می اندازد.

اوست که وقتی به عایشه در جنگ جمل دست پیدا میکند به جای اینکه انتقام بگیرد ، در نهایت احترام او را با 20 زن مردنما که همه عمامه بر سرشان بسته اند  و از دوششان شمشیر اویخته است به مدینه میفرستد ، باز اوست که در جنگ صفین وقتی معاویه اب فرات را بر حضرت و یاران میبندد به معاویه یورش میبرد و حضرت دست به اب میابد ، یاران حضرت میگویند تو نیز مانند او رفتار کن و  به انها اب مده و به تشنگی انها را بکش ، حضرت میگوید : نه به خدا سوگند که من به کردار ایشان مکافاتشان نمیکنم. وبرای انها از شریعه ابشخور باز میکند.

واقعا کیست که این کار را بر دشمن خود کند ؟

بخشندگی او نیز در مال و ثروت زبانزد خاص و عام است ؛ هیچگاه او بر سائلی نه نمیگفت ؛ حتی معاویه نیز به بخشندگی او اعتراف داشت و میگفت : او بخشنده ترین مردم است و اگر او خانه ای از زر و خانه ای از کاه داشت ، زر را پیش از کاه میبخشید.بله اوست که روزه میگرفت با انکه از گرسنگی سست میشد و باز خوراک و توشه خود را می بخشید . و از گرسنگی بر شکم خود سنگ می بست. و خدا نیز در ایات نهم و دهم سوره انسان را در مورد او فرو می فرستند.

و باز اوست که چهار درهم بیشتر نداشت ؛ درهمی را در شب و درهمی را در روز و درهمی را پوشیده و درهمی را اشکار صدقه داد و درباره او ایه دویست و هفتاد و چهار سوره بقره نازل شد که میفرماید : انانکه اموال خود را در شب و روز و پوشیده و اشکارا انفاق میکنند.

جوانمردی او در کلامش که فرمود : هرچه را برای خود دوست داری برای دیگران هم دوست بدار و هرچه برای خود نمیپسندی برای دیگران هم مپسند موج میزند.

بله حضرت علی است که وقتی پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله وسلم خانه اش آمد و چند درهم داد تا اين برود براي خودشان غذائي تهيه كنند . امير المؤمنين همراه با امام حسن بيرون رفتند ، يك سائلي آمد و از علي عليه السلام تقاضاي كمك كرد . علي عليه السلام به امام حسن عليه السلام فرمودند : نمي خواهي اين را در راه خدا صدقه بدهي . آن خدايي كه اين چند درهم را به ما رسانده ، قادر است بيش از اين را هم به ما برساند . امام حسن مجتي عليه السلام اين چند درهمي را كه از پيامبر گرفته بود ، به پيامبر اكرم داد . و امير المؤمنين سلام الله عليه با امام حسن به راه خود ادامه دادند ، ديدند كه يك آقايي مي آيد و با خود ناقه و شتري را مي آورد . عرض كرد : يا علي ! اين شتر را نمي خري ؟ گفت : من پول ندارم . گفت نسيه مي فروشم . گفتند : چند ؟ گفت : صد درهم . امام علي و امام حسن اين شتر را صد درهم نسيه خريدند . رفتند : جلو ، ديدند يك عرب ديگري آمد و گفت : يا علي اين شتر را نمي فروشي ؟ گفت : براي چه مي خواهي ؟ گفت : مي خواهم جهاد كنم . امام فرمود : همين طوري ببر . گفت : مي خواهم پول بدهم ، گفت چند درهم ؟ گفت : 170 درهم .

اين شتر را علي عليه السلام صد درهم خريد و 170 درهم فروخت . دست امام حسن را گرفت و رفت تا صاحب اولي شتر را پيدا كنند . وقتي مي آمدند ، با پيامبر اكرم مواجه شدند ، پيامبر علي را ديد ، خنديد . به طوري كه دندان هاي پيامبر از خنده روشن شد . بعد فرمود : دنبال صاحب شتر مي گرديم . حضرت فرمودند:علي جان ! اين كسي كه شتر را به تو فروخت ، جبرئيل بود . آن كس كه شتر را از تو خريد ميكائل بود ، شتر از شتر هاي بهشتي و اين درهم ها همگي از درهم هاي خداوند عالم است .

بعد جالب اين است كه خود پيغمبر فرمود :

در اين مواقع ، در راه خدا انفاق كن ، از تنگ دستي نترس .

 

علی علیه السلام و مظلومیت

والله که حضرت تنها ترین مظلوم عالم میباشد .اوج مظلومیت حضرت در این است که پس از 1400 سال هنوز نتوانسته ایم ما او را بشناسیم . اری دوستان این کلام پیامبر میباشد که میفرماید : گواهي مي دهم که تو اولين مظلوم هستي و اولين کسي هستي که حقت غصب شد ) *

کدام مظلوم است که بگوید : من اولين مظلومي هستم که فرداي قيامت در محکمه عدل الهي، درباره کساني که در مورد من ظلم کردند، مورد محاکمه قرار خواهد گرفت.  **

و کدام مظلوم است که پیامبر بر او گریه کند ، اورده اند : اميرالمومنين (عليه السلام) مي گويد روزي با نبي مکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در بيرون مدينه در داخل يک باغي بوديم و صحبت مي کرديم. ديدم که قطرات اشک از چشمان نبي مکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) سرازير شد. گفتم: چرا گريه مي کني؟ گفت: کينه هايي مي بينم در سينه بعضي از اقوام که بعد از من، آن کينه ها را بروز مي دهند. گفتم: آيا دين من سالم مي ماند؟ گفت: بله دين تو سالم مي ماند.*

اری این سخنان حضرت علی میباشد که میگوید :  از روزي که خداوند، پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را به پيش خود برد، مظلوميت همواره با من بوده تا امروز. حتی در کودکی که عقیل چشم درد داشت ، وقتی میخواستند دارو در چشم او بریزند میگفت : ابتدا در چشمان علی دارو بریزید و با اینکه من چشمم سالم بود ابتدا در چشمان من دارو میریختند و انگاه در چشمان عقیل.** در نهج البلاغه، خطبه ای )خطبه 217 (دارد که به خدا قلب انسان را کباب مي کند :

خدايا! مرا در برابر توطئه قريش ياري فرما، رَحِم مرا قطع کردند. اينها اجماع کردند که با من بجنگند... ، گفتند: بعضي از حقوق است که بايد انسان بگيرد و بعضي از حقوق است که بايد صرف نظر کند. سپس به من گفتند: يا بصورت غمناک صبر کن يا از غصه بمير. و اوست که باز میگوید : قسم به خداوند! از روزي که جدت از دنيا رفته است، همواره ظلم ها به طرف من سرازير شده است. ***

 

متاسفانه مظلومیتهای حضرت به اینجا ختم نمیشود ؛ وقتی که او مجبور است خار در چشم و استخوان در گلو صبر کند و برای چاه درد و دل کند ، اینجاست که مظلومیتش چشمها را گریان و عقلها را حیران میکند . مثلا چگونه حضرت على (ع ) را به مسجد برای بیعت زوری بردند؟ اين بخش از تاريخ اسلام چنان تلخ و دردناك است  که کسی باور نمیکند ، زيرا هرگز تصور نمى رفت كه شخصيتى مانند حضرت على (ع ) را به وضعى به مسجد ببرند كه چهل سال بعد, معاويه آن را به صورت طعن و انتقاد نقل كند. وى درنامه ی خود به اميرالمؤمنين (ع ) پس از يادآورى مقاومت امام (ع ) در برابر دستگاه خلافت چنين مى نويسد: ... تا آنجا كه دستگاه خلافت تو را مهار كرده و همچون شتر سركش براى بيعت به طرف مسجد كشاندند.*
امير مؤمنان در پاسخ نامه یمعاويه , تلويحاً, اصل موضوع را مى پذيرد و آن را نشانهء مظلوميت خود دانسته , مى گويد: گفتى كه من به سان شتر سركش براى بيعت سوق داده شدم . به خدا سوگند, خواستى از من انتقادكنى ولى در واقع مرا ستودى و خواستى رسوايم كنى اما خود را رسوا كردى . هرگز بر مسلمانى ايراد نيست كه مظلوم واقع شود. *