-ویژه نامه -
سالروز آغاز امامت و ولایتعهدی ولی الله الاعظم
آقا امام زمان،حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف





 
ديدم به خواب دوش كه ماهي بر آمدي

كز عكس روي او شب هجران سرآمدي

خوشا فرخنده شبي كه چنين مبارك سحري در پي دارد

و او در هواي چنين سحري شب بيدار و نگران است .

او در صحراي انبوه تاريكي چون پرتويي

در تار و پود شب روان است

و از بركت بيداري او سكوت و سكون

تاريكي جهان را در دستهاي پنهانش نمي خواباند .


انسان ازلي و ابدي است زيرا با اوست .

زيرا خدا مشتاق اوست و اشتياق خدا مطلق است ،

چنانكه چندي نمي پذيرد .

عشقي بي خويشتن و ناگزير

كه تمامي هستي را فرا مي گيرد .


چنين عاشقي ناگزير محتاج معشوق است .

وجود معشوق در عشقي كه نمي تواند نباشد

و هست ؛چون هست ضرورتي است بيرون از هر اختيار .

اما احتياج ما به او نيز احتياجي است بي اختيار ما .


چون ما بي او وجود نداريم پس محتاج اوييم .

احتياج ما مشتاقانه ، طلبي عاشقانه است ...