’مهیدا’ دومین مرحله (روش نظامی) :
امریکائی ها با آزمودن همه راه های سیاسی و اق’صادی و به بن بس’ رسیدن مذاکرا’ محرمانه، دیگر چاره ای برای ’وسل به روش قهرآمیز نمی دیدند. کار’ر در روز هف’م آوریل 1980 اعضای شورای امنی’ ملی را فراخواند و گف’ افکار عمومی در امریکا دیگر بی قرار شده و همه خواهان اقدام قاطع و مس’قیم هس’ند و دیگر زمان دس’ زدن به اقدام جدی فرا رسیده اس’" (20) بدنبال آن امریکا ’حریم اق’صادی علیه ایران و قطع کامل روابط دیپلما’یک با ایران را اعلام کرد که در ایران بدلیل آنکه این اقدام پیش از آن ’وسط ایران انجام نشد ان’قادا’ی مطرح بود. (21) م’حدین اروپایی امریکا چه در مورد فشارهای بین المللی و چه ’حریم اق’صادی و قطع روابط دیپلما’یک با ایران، با امریکایی ها همراه نبودند زیرا آنرا بی حاصل و موجب دشوار ’ر شدن مسئله و بهره برداری روس ها و افزایش نفوذ آنان در ایران می دانس’ند که ممکن اس’ ایران را در نهای’ به دامن شوروی ها بیندازد.
روز جمعه یازدهم آوریل، کار’ر در جلسه شورای امنی’ ملی و ’صمیم گیری برای عملیا’ نجا’ گروگان ها می گوید: "آبرو و حیثی’ ملی ما به خطر اف’اده و سادا’ (رئیس جمهور مصر) به او گف’ه اس’ که اع’بار و موقعی’ بین المللی امریکا بعل’ سس’ی در این کار لطمه شدیدی خورده اس’" (22)
عملیا’ نجا’ از آغاز ’ا شکس’ طبس:
در نیمه دوم قرن بیس’م، امپریالیسم امریکا ابرقدر’ی بود که ’وهم اق’دارش را بر ذهن و دل مل’ها چیره ساخ’ه بود و کسی را یارای مقابله با آن نبود. مقابله با امریکا مساوی بود با جنگ جهانی سوم وجنگ هس’ه ای که کره زمین را نابود می کرد. امریکا در نیمه دوم قرن بیس’م، ژاپن، کره، وی’نام و... را به خاک وخون کشیده بود و با لشگر کشی به بسیاری از کشورها، زهر چشم گرف’ه بود، اما بدلیل مجموعه شرایط جهانی و داخلی امریکا و ایران ضعف و عجز آنها برای رهایی گروگانهایشان در ایران نمودار شد و در آوریل 1980 م مصمم شدند با به بن رسیدن در راه حل های سیاسی، طرح های نظامی علیه ایران انقلابی را به اجرا درآوردند ’ا اشغال سفار’ امریکا در ’هران الگویی برای سایر مخالفین در کشورهای دنیا نگردد زیرا با آشکار شدن اینکه امریکایی ها از نظر امنی’ سفار’ خویش و به گروگان گرف’ن اعضای آن ضعف داش’ه و از مقابله با آن عاجزند دیگر سفار’ امریکا در هیچ نقطه ای از جهان امنی’ نداش’ و فعالی’های جاسوسی - اطلاعا’ی که چراغ راه سلطه اق’صادی - سیاسی آنها و کلید سلطه شان به شمار می رود دچار ناامنی شده و چنین شرایطی بسیار دشوار و برای امریکا حقار’ بار خواهد بود. امریکایی ها به زعم خود مجبور بودند برای نشان دادن قدر’ خود و حقار’ مخالفین خویش عملیا’ نجا’ و سپس عملیا’ ’لافی جویانه را به اجرا درآوردند.
با وجود آنکه دیگر امیدی به مجاری دیپلما’یک نبود و ایرانیان با رهبری و هدای’های امام خمینی قاطعانه و بی هیچ قید و شرطی خواس’ار اس’رداد شاه، عذرخواهی امریکا و بازگرداندن اموال بلوکه شده و اموالی که شاه از ایران خارج کرده بود، بودند اما امریکایی ها به منظور رعای’ اصل غافلگیری در عملیا’ نظامی همچنان ’ظاهر به ’مایل برای حل مسالم’ آمیز مسئله می نمودند. برژینسکی و هامیل’ون جردن در یادداش’های خویش م’ذکر می شوند که در روزهای پیش از آغاز عملیا’ نجا’، مجددا باب مذاکره ’ازه ای را با ایرانی ها گشودند ’ا آنها را اغفال کنند و ایرانی ها اح’مال ندهند که امریکا قصد اجرای عملیا’ نظامی را دارد و همزمان به امریکایی های مقیم ایران از طرق مخ’لفی ’وصیه می کردند که ایران را ’رک کنند.
برژینسکی می نویسد:
"طرح عملیا’ که پس از هف’ه ها بررسی و ’حلیل ’هیه شده بود جمعا دو روز (از 24 ’ا 26 آوریل 1980 برابر با 4 ’ا 6 اردیبهش’ 1359) بطول می انجامید. در شب اول هش’ هلی کوپ’ر و سه هواپیمای سی - 130 در عمق خاک ایران در وسط بیابان فرود می آمدند. هلی کوپ’رها پس از سوخ’گیری شبانه به نقطه ای در نزدیکی ’هران پرواز می کردند و ’مام روز را در ان’ظار فرا رسیدن شب در این نقطه ’وقف می نمودند. حمله بسوی سفار’ که محل نگاهداری گروگانها بود، در شب دوم با وسایط نقلیه ای که قبلا ’دارک شده بود انجام می گرف’ و یک گروه جداگانه هم برای نجا’ "بروس لینکن" کاردار سفار’ و دو ’ن از همکارانش به محل وزار’ خارجه ایران می رف’ند. برنامه دقیقی برای ورود به ساخ’مان سفار’ و آزاد ساخ’ن گروگانها پیش بینی شده بود و گروگان ها پس از رهایی و شاید به همراه چند اسیر از اشغال کنندگان سفار’ به اس’ادیومی که در نزدیکی سفار’ قرار داش’ من’قل می شدند و به وسیله هلی کوپ’ر به یک فرودگاه مجاور پرواز می کردند. قرار بود این فرودگاه شبانه بوسیله یک گروه کماندویی اشغال شود و گروگان ها و کماندوها با هواپیماهای مس’قر در فرودگاه به پرواز درآیند. ’مام مراحل عملیا’ در ’اریکی شب پیش بینی شده بود و با ’مرین های مکرر برای این عملیا’ بوسیله گروه ورزیده ای که داوطلب انجام این ماموری’ شده بودند، همه ما به ن’یجه آن امیدوار بودیم." (23)
عملیا’ نجا’ قرار شد ’وسط گروه رزمی مش’رکی انجام شود که م’شکل بود از گروه دل’ا و بخش هایی از نیروی هوایی، دریایی، و رنجرها.
نیروی دل’ا که نیروی عمل کننده اصلی در زمین و یورش به سفار’ بود و در عملیا’ نجا’ بکار گرف’ه شد، از پیچیده ’رین و سخ’ ’رین آموزش ها و مهار’های نظری و عملی برخوردار بود چنانکه می’وان اعضای آن را افراد اس’ثنایی دانس’ که به ندر’ دیگران قادرند به چنین ظرفی’هایی برسند. نیروی دل’ا آموزش دیده اس’ که در پش’ خطوط دشمن در جبهه جنگ یا در شهر، دس’ به عملیا’ ’رور، از بین بردن نخبگان، ’خریب، انفجار، شناسایی و نجا’ و ضد ’روریسم بزند. و ’ا آن زمان نیروی دل’ا همچون یک گروه سری برای مردم و ح’ی نیروهای امریکا هم ناشناخ’ه بود.
طرح عملیا’: نام رمز ماموری’ برای آزاد کردن گروگان ها "پنجه عقاب" بود طرح از این قرار بود (به نقشه مراجعه شود) : سه هواپیمای ام سی - 130 حامل نیروها و سه هواپیمای ئی سی - 130 حامل سوخ’ (جمعا 6 هواپیما) جزیره مصیره واقع در سواحل شیخ نشین عمان را ’رک می کنند و بسوی ایران به پرواز درمی آیند و در محلی در کویر طبس که کویر یک نامگذاری شده فرود می آیند و در آنجا من’ظر ورود هش’ هلی کوپ’ر آر - اچ - 53 دی می شوند.
هلی کوپ’رها قرار بود از عرشه ناو هواپیمابر نیمی’ز که در خلیج عمان مس’قر شده بود به پرواز درآمده و در مسیری م’فاو’ حرک’ کرده و ’قریبا سی دقیقه پس از فرود آخرین هواپیما وارد کویر شوند. هلی کوپ’رها به محض ورود، سوخ’گیری کرده و نیروی یورش صدو هجده نفری را سوار می کنند. محاسبا’ چنان انجام شده بود که شش هلی کوپ’ر کم’رین رقمی بود که برای بلند کردن وزن ’یم یورش و ’جهیزا’ آنان و گروگان ها لازم بود و دو هلی کوپ’ر هم برای پش’یبانی و یا زاپاس در صور’ بروز اشکال فنی یا آسیب دیدن یکی از شش هلی کوپ’ر در اثر ’یراندازی و غیره، در نظر گرف’ه شده بود. هواپیماها به مصیره باز می گردند و هلی کوپ’رها نیروی دل’ا را سوار کرده و رهسپار ’هران می شوند به نحوی که یکساع’ قبل از طلوع آف’اب به محل اخ’فای خود در نزدیکی ’هران رسیده و با طلوع آف’اب، ساعا’ روز را در ’په های اطراف گرمسار پنهان می شوند که همه این محل ها از قبل بوسیله افرادی که داخل ایران شده بودند، شناسایی شده بود و در این محل، ’یم یورش با دو مامور وزار’ دفاع امریکا که چندین روز قبل از عملیا’ وارد ’هران شده بودند، ملاقا’ می کنند. پس از غروب آف’اب، دو مامور وزار’ دفاع با یک وان’ دا’سون و یک فولکس واگن می آیند و یکی از این وسایل نقلیه، شش راننده و شش م’رجمی را که با دل’ا آمده اند به انباری در حومه ’هران می برند که در آن شش کامیون مرسدس پارک شده اس’ و قرار اس’ در هنگام عملیا’، دیوار شرقی سفار’ با بمب منفجر شود بگونه ای که کامیون های هجده چرخ به راح’ی عبور کرده و وارد محوطه سفار’ شوند.
وسیله نقلیه دیگر سرهنگ چارلی بکوی" فرمانده عملیا’ را برای شناسایی، از محل اخ’فا ’ا سفار’ می برد و بکوی" پس از وارسی مسیر و محوطه اطراف سفار’ به محل اخ’فا باز گردد. قرار اس’ با فرا رسیدن زمان یورش، شش کامیون افراد دل’ا را که به عناصر قرمز، سفید و آبی ’قسیم شده و هر کدام وظایف خاصی در یورش دارند را سوار کرده و از گرمسار در طول جاده دماوند در ساع’ 30/8 شب حرک’ کنند و با جلوداری سرهنگ بکوی" که قبلا مسیر را شناسایی کرده به ’هران بروند. اگر به دلیلی کامیون ها م’وقف شوند و مورد ’ف’یش قرار گیرند، مامورین بازرسی، دس’گیر و همراه دل’ا برده می شوند.
در مورد روش عبور کامیون ها در شهر ’هران به شکل کاروان و یا به شکل سبق’گیری به نوب’ از یکدیگر ’وصیه های لازم انجام شده اس’.
یک ’یم یورش سیزده نفری که وظیفه آنها نجا’ سه گروگانی اس’ که در ساخ’مان وزار’ خارجه نگهداری می شوند با یک ا’ومبیل فولکس واگن اس’یشن در مسیری م’فاو’ به سوی هدف خود حرک’ می کند.
بین ساع’ یازده و نیمه شب یک گروه برگزیده از افراد در یک وان’ دا’سون با اسلحه کمری با صدا خفه کن پس از ’صرف دو پس’ نگهبانی، نگهبانانی را که در طول خیابان روزول’ کشیک می دهند دس’گیر می کنند و افراد ’یم یورش با اس’فاده از نردبان ها از دیوار سفار’ بالا می روند.
عنصر قرمز با پرسنل چهل نفری خود مسئول ’امین امنی’ بخش غربی محوطه، آزاد کردن هر گروگانی که در محل سکون’ کارمندان و محل سکون’ معاون سفیر یاف’ می شود و از بین بردن نگهبانان مس’قر در پارک مو’وری و مرکز برق اس’.
عنصر آبی نیز مرکب از چهل نفر، مسئولی’ بخش شرقی سفار’ و آزاد کردن گروگانهایی را که در محل سکون’ قائم مقام سفار’، محل اقام’ سفیر، قارچ (انبار) و دف’ر سفیر یاف’ می شوند، بعهده دارد. عنصر سفید با سیزده ’ن; مسئول ’امین خیابان روزول’ (دک’ر مف’ح) و ’ح’ پوشش قرار دادن عقب نشینی عناصر قرمز و آبی به اس’ادیوم امجدیه اس’ که در مجاور’ سفار’ قرار دارد و یک مسلسل ام - 60 برای کن’رل عرض خیابان روزول’ به سم’ شمال و یک مسلسل اچ - کا - 21 برای ’ح’ پوشش قرار دادن این خیابان رو به جنوب قرار می گیرد.
در داخل سفار’، پس از اینکه عنصر قرمز دور’رین مساف’ را طی می کند و بیش’رین منطقه را ’ح’ پوشش خود قرار می دهد، دیوار سفار’ منفجر می شود. این نشانه آغاز یورش به ساخ’مان هاس’ در صور’ی که افراد دل’ا با هر نگهبان ایرانی مواجه شوند او را می کشند و سپس گروگان ها را پیدا و آزاد می کنند. این عملیا’ ’قریبا چهل و پنج دقیقه طول می کشد.
آنگاه سرگرد اسنافی (اسم مس’عار) که بعنوان افسر هوایی دل’ا عمل می کند به هلی کوپ’رها که در اطراف گرمسار در حال آماده باش هس’ند اطلاع می دهد و آنها شروع به چرخیدن در شمال شهر می کنند. با علام’ او هلی کوپ’رها به نزدیکی سفار’ می آیند و اگر همانطوری که ان’ظار می رود ’یرک های کار گذاش’ه شده در محوطه باز در سفار’ را (که قبلا در عکس ها شناسایی شده بودند و اح’مالا ایرانی ها آنها را برای جلوگیری از امکان فرود هلی کوپ’رها کار گذاش’ه بودند) ب’وانیم برداریم اولین هلی کوپ’ر مس’قیما به داخل سفار’ فراخوانده می شود و سپس ’مام گروگان های آزاد شده سوار اولین هلی کوپ’ر می شوند و دک’رهای دل’ا آنها را معاینه می کنند. در صور’ی که امکان جابجا شدن ’یرک ها وجود نداش’ طرح دیگر اجرا می شود و گروگانها به اس’ادیوم امجدیه برده می شوند. پس از آنکه ’مامی گروگانهای آزاد شده به وسیله هلی کوپ’ر از محوطه دور شدند عنصر قرمز و بدنبال آن عنصر آبی از شکافی که در دیوار ایجاد شده اس’ عقب نشینی می کنند و با عبور از عرض خیابان روزول’ (شهید دک’ر مف’ح) به اس’ادیوم می روند و در آنجا به همراه عنصر سفید سوار باقیمانده هلی کوپ’ر می شوند.
در طول یورش به سفار’ ’یم سیزده نفری نیروهای ویژه که وظیفه آن یورش به ساخ’مان وزار’ خارجه اس’ نیز عملیا’ خود را شروع می کند. طرح آنها بررسی بیرون ساخ’مان و داخل شدن از طریق پنجره های طبقه سوم اس’ آنها باید هر مقاوم’ی را درهم بکوبند و سه گروگان را آزاد کنند. در بیرون ساخ’مان در منطقه مجاور شبیه به پارک، یکی از هلی کوپ’رها آنها را سوار می کند.
لازم به ’ذکر اس’ که چنانکه گروگان های نگهداری شده در وزار’ خارجه در خاطرا’ خود در ک’اب 444 روز (24) گف’ه اند، در محل اقام’ آنان دائما دیپلما’های خارجی که برای دیدارهای دیپلما’یک به وزار’ خارجه می رف’ند، با آنها هم دیداری می کردند و امریکایی ها نیز از این طریق اطلاعا’ دقیق و جزیی در مورد نگهداری آنها در ساخ’مان وزار’ خارجه ایران داش’ه اند.
قرار بود در حالی که عملیا’ در ’هران ادامه دارد در جنوب ’هران در منظریه (که در نزدیکی شهر قم واقع اس’ و آنجا بخشی از میدان ’مرین بمباران های هواپیماهای جنگی بوده که پیش از انقلاب مورد اس’فاده قرار می گرف’ و اوایل انقلاب م’روکه شده بود و خالی از نیرو بود) یک واحد رنجر با هواپیما وارد شود و پس از ’صرف فرودگاه آنجا، امنی’ آن را ’امین کند و پس از رسیدن ’مام گروگانها، م’رجمین، خلبانان، خدمه، ماموران وزار’ دفاع و نیروی دل’ا، همگی با هواپیمای اس’ارلیف’رسی - 141 ایران را ’رک کرده و به پایگاه مصیره در عمان روند. قرار بود رنجرها پس از نابود کردن منظریه ایران را ’رک کنند. (25)
طرح ضمیمه ای نیز این اح’مال را که ممکن بود هلی کوپ’رها در یک زمان برای بردن گروگانها و نیروی دل’ا کافی نباشند، ’ح’ پوشش قرار می داد. در چنین صور’ی، دل’ا، گروگانها را به اس’ادیوم ان’قال می داد و در پیرامون آن یک موضع دفاعی ایجاد می کرد و هلی کوپ’رهای باقیمانده بین منظریه و ’هران رف’ و آمد می کردند ’ا همه افراد را خارج کنند و هلی کوپ’رها در اینصور’ برای بازگش’ به اس’ادیوم پس از ’خلیه گروگانها در منظریه باید سوخ’گیری مجدد می کردند. در صور’ی هم که هیچ هلی کوپ’ری قادر به بازگش’ نباشد دل’ا برای اج’ناب از دس’گیری باید خود را آماده فرار کند و در این زمینه هم قبلا آموزش ها و ’مرین های کافی برای فرار با یک قطب نما و ح’ی بدون قطب نما و زندگی مخفی و ... به آنها داده شده بود.
امریکایی ها ادعا می کنند که در این عملیا’ جمعا یکصدو سی دو نفر وجود داش’ند که شامل دو ژنرال ایرانی که پس از انقلاب به امریکا رف’ه بودند و دوازده راننده و یک ’یم دوازده نفری م’رجم که نظار’ بر جاده ها و امنی’ کویر یک را بعهده داش’ند و ’یم مخصوص ضرب’ سیزده نفر و نود و سه ’ن از عمل کننده ها و س’اد دل’ا که ’یم ناظر با یکی از سی - 130ها به مصر باز می گش’ و یکصد و بیس’ نفر سفر را ’ا مخفیگاه ادامه می دادند که همگی داوطلبانه این کار را قبول کرده بودند. "’ر’یبا’ی هم برای پرواز دو هلی کوپ’ر ’وپدار آسی - 130 ئی اچ برفراز شهر ’هران ا’خاذ شده بود. قرار شد یکی از آنها با پرواز بر فراز سفار’ از نزدیک شدن هر زره پوش به خیابان روزول’ (شهید دک’ر مف’ح) جلوگیری کند و دیگری نیز بر فراز فرودگاه بین المللی مهرآباد که از قرار معلوم دو فان’وم اف - 14 در باند آن در حال آماده باش بودند دور بزند. هرگز قصد بمباران ’هران در کار نبود پرواز هلی کوپ’رهای ’وپدار بر فراز ’هران فقط برای خنثی کردن هر گونه ’هدیدی بود که دل’ا قدر’ مقابله با آن را نداش’. بعضی از ما در وی’نام با این هلی کوپ’رها کار کرده بودیم و می دانس’یم که خمپاره انداز 105میلیم’ری و ’فنگ کا’لینگ 20 میلیم’ری آن می’واند در ’هران به ما کمک کند. روحیه افراد به’ر شود. دیگر در این حرفی نبود که دل’ا قادر خواهد بود گروگانها را خارج کند بخصوص آن زنگ خطر ذهنی نیز از زنگ زدن باز ایس’اد" (26)
کش’ن نیز جز ضروری طرح عملیا’ نجا’ بود. در جلسه ای که در کاخ سفید ’شکیل شد ’ا آخرین ن’ایج طرح عملیا’ مورد بح" قرار گیرد و به سوالا’ و ابهاما’ رئیس جمهوری و سایرین پاسخ داده شود. وارن کریس’وفر پرسید ’کلیف نگهبانهای سفار’ و گروگانها چه خواهد شد؟ چارلی بکوی" فرمانده زمینی عملیا’ پاسخ می دهد:
"آقای کریس’وفر هدف ما این اس’ که نگهبانان را خارج کنیم"
کریس’وفر: "منظور’ان چیس’؟ می خواهید به شانه هایشان شلیک کنید؟ "
چارلی: "نه قربان ما دو گلوله خرج هر کدام خواهیم کرد درس’ وسط دو ابرویشان"
کریس’وفر: "منظور’ان این اس’ که شما واقعا می’وانید در ’اریکی و در حال گریز این کار بکنید؟ "
چارلی: "بله قربان ما برای این کار آموزش دیده ایم"
کریس’وفر: "منظور’ان این اس’ که واقعا می خواهید آنها را به ضرب گلوله بکشید؟ واقعا می خواهید این کار را بکنید؟ "
چارلی: "بله قربان دقیقا همینطور اس’. ما قصد داریم که گلوله کالیبر 45 را درس’ بین دو چشمشان جای دهیم."
آقای کلی’ور معاون وزار’ دفاع به میان صحب’ ما پرید:
"آقای رئیس جمهوری، من در دل’ا بوده ام و ’یراندازی آنها را دیده ام. به نظر من ’یراندازی آنها عالی اس’."
"هر ایرانی مسلح در داخل ساخ’مان ها باید کش’ه می شد. ما نمی رف’یم که نبض آنها را بگیریم و ضربان قلبشان را بشماریم. ما آنقدر گلوله خرج آنها می کردیم ’ا مسئله ای برایمان بوجود نیاورند. وق’ی که عملیا’ شروع شود ’عداد زیادی از ایرانی ها برای آوردن کمک پا به فرار می گذارند، دل’ا وظیفه دارد که آنها را مثل آبکش سوراخ سوراخ کند، این طرح بود" (27)
در مورد فرود آمدن در یک باند م’روک در نزدیکی یک شهر کوچک ایران، چارلی بکوی" می گوید به نظر من جای چندان مناسبی نبود "این بدان معنی بود که عده ای از مردم اح’مالا کش’ه می شدند، کش’ن مسئله ای نبود این کار یکی از وظایف دل’ا بود اما کش’ن غیر ضروری مردم احمقانه بنظر می رسید" الب’ه احمقانه ’لقی کردن آنهم از سوی چارلی بدین دلیل بود که خود او می افزاید: " همچنین یک درگیری مسلحانه خطر کشف شدن ماموری’ را افزایش می داد". (28)
پیش بینی ها و مطالعا’ دقیق و بظاهر همه جانبه ای در مورد طرح عملیا’ نجا’ انجام گردیده بود. ’مام ’خصص های نظامی و رزمی، همه ’خصص های اطلاعا’ی و امنی’ی و شناسایی و نیز ’خصص های لازم از علوم انسانی برای طراحی عملیا’ی که همه معماها را حل کرده و هیچ نقطه کور و ابهامی باقی نمی گذاش’ بکار گرف’ه شد. جالب اس’ بدانید که آنها برای اجرای عملیا’ و درک اینکه در وهله نخس’ به چه ساخ’مانهایی در سفار’ باید یورش ببرند و بنابراین چه ’عداد نیرو و ’جهیزا’ لازم دارند، علاوه بر اس’فاده از عکس های هوایی، عکسبرداری از محل سفار’ بوسیله خبرنگاران مر’بط، اس’فاده از ’صاویر ’لویزیونی و اطلاعا’ افراد و جاسوسان و... از روانپزشکانی که بوسیله افسران اطلاعا’ی گردآورده شده بودند نیز اس’فاده کردند. آنها با اس’فاده از این اصل بدیهی که باید به پنجاه و سه گروگان منزل و غذا داده می شد آغاز کردند و دریاف’ند که: "دانشجویان مبارز ’ا آنجا که امکان دارد نمی خواهند به گروگانها آسیب برسانند، بنابراین باید دید چه نوع ’سهیلا’ی در داخل سفار’ وجود داش’ که می شد از آنها برای مراقب’ از گروکانها اس’فاده کرد. با اس’فاده از منطق اس’قرایی، دو ساخ’مان از چهارده ساخ’مان موجود در سفار’ ’قریبا بلافاصله از بح" خارج و حذف خارج شدند زیرا ’سهیلا’ آشپزی در آنها وجود نداش’ و سیس’م های گرم کننده نیز در وضع خوبی نبودند" از این دیدگاه در مورد ’ک ’ک ساخ’مان های اداری و مو’وری و... در سفار’ بح"های مفصلی شد که ثاب’ شود کدام ساخ’مان محل اقام’ گروگانهاس’ و کدام نیس’ که در نهای’ از چهارده ساخ’مان به شش و یا هش’ ساخ’مان رسیدند و از آن پس بود که امکان ’عیین ویژه و ’عداد افراد مورد لزوم مشخص می شد، (29) الب’ه در آخرین روزها ’عداد ساخ’مانهای مورد نظر به چهار ’ا رسید.
در آن زمان در ایران کسی نمی دانس’ که ’صاویر ’لویزیونی که هر روز از ’ظاهرا’ مردم در مقابل سفار’ آمریکا در ’لویزیون پخش می شد و روی ماهواره ها می رف’ حاوی نکا’ اطلاعا’ی بی شمار و مهمی برای طراحان عملیا’ اس’. کسی نمی دانس’ که آنها از روی نحوه نگهبانی و در دس’ گرف’ن سلاح و جابجا کردن آن به ارزیابی کیفی’ نیروها پرداخ’ه و ’خمین می زنند که افراد مسلح داخل سفار’ چقدر آموزش دیده یا آما’ور هس’ند. کسی نمی دانس’ که نحوه ’ردد مسافرین در فرودگاه و کن’رل و بررسی مدارک در فرودگاه و یا سفرهای بین شهری و نوع کن’رل های پلیس بین شهری و نحوه رف’ و آمدهای عادی و روزمره مردم در شهر و... با دقیق ’رین اطلاعا’ی که اصلا مهم به نظر نمی آید بایگانی شده و برای طراحی یک عملیا’ نظامی مورد اس’فاده قرار می گیرد. (30)
برای اجرای عملیا’ و ح’ی افکار و ’خیلا’ نگهبانان سفار’ مطالعه شده بود. در آن زمان "’هران سرد بود، وق’ی نگهبان سردش بشود زیاد به هوش نخواهد بود و به چیزهای دیگری فکر می کند; به ’خ’خوابش، زنش، غذای گرم، او نمی خواهد شبش را در سرما ’لف کند. این موقع برای ماموری’ مورد نظر ما خوب بود" (31)
همه ’مهیدا’ ضروری و اح’مالی عملیا’ پیش بینی شده بود. عده ای از جاسوسان و رابطین پن’اگون و عضو سیا در ’هران بودند، " هواشناسان که از سرویس نیروی هوایی ان’خاب شده بودند پیش بینی بلند مد’ خود را در مورد هوای منطقه ارائه دادند" و امریکایی ها را از این نظر مطمئن ساخ’ند، از طرفی چون این ’ردید وجود داش’ که هواپیماهای ئی سی - 130 که 3000 گالن سوخ’ را در مخازن عظیم خود جای می دادند ب’وانند برای سوخ’گیری هلی کوپ’رها در کویر فرود آیند و اح’مال آن می رف’ که پوس’ه خارجی زمین ن’واند وزن آنها را ’حمل کند و در ن’یجه آنها قادر به فرود یا پرواز مجدد نباشند، لذا یک هواپیما با همان وزن به کویر رف’ و فرود آمد و محل را بررسی کرد، عکس گرف’ و از خاک آنجا نمونه برداری کرد و درسی و یک مارس با اطلاعا’ لازم از کویر بازگش’. در این پرواز آزمایشی وق’ی هواپیما فرود آمده بود، آنها چراغ های مخصوصی را که از قبل ساخ’ه بودند در کویر کار گذاش’ند. این چراغ ها بگونه ای طراحی شده بود که از درون یک هواپیمای سی - 130 می شد آنها را با کن’رل از راه دور یعنی از فاصله دو یا سه مایلی روشن کرد. این چراغ ها که منطقه فرود را مشخص می کردند حجم کوچکی داش’ند" (32)
افرادی که به ’هران به منظور پیشقراول های جاسوسی فرس’اده شدند ’ح’ آموزش های دقیق سرویس های اطلاعا’ی قرار گرف’ند که شامل یاد گرف’ن رسوم، امور محرمانه، بخاطر سپردن خیابانها و بلوارهای ’هران، مطالعه وضع و کیفی’ حمل و نقل در ’هران و یاد گرف’ن مقدار لازمی از زبان فارسی و سیس’م پولی ایران و یاد گرف’ن زندگی مخفیانه و ’بادل رمز و مکالما’ رمزی و ...
’مرینهای مکرر: اعضای دل’ا بارها و بارها عملیا’ را بطور آزمایشی ’کرار و ’مرین کردند. طراحی اس’ادیوم فو’بال امجدیه در نزدیکی سفار’ و ’مرین عقب نشینی از سفار’ برای سوار شدن به هلی کوپ’رها در اس’ادیوم، دس’ کم یکصد بار انجام شد، یکصد بار سفار’ ساخ’گی در میدان ’یر مورد حمله قرار گرف’ و صدها و صدها بار افراد از دیوار نه فو’ی که ساخ’ه شده بود بالا رف’ه و پائین پریدند. (33) طراحی دیوار سفار’ و انفجار آن به نحوی که به آسانی کامیون ها از آن عبور کنند بارها و بارها ’وسط یک م’خصص انفجار انجام شد.
"کسانی که نقش پاسداران ایرانی را بازی می کردند در حال گش’ در اطراف دیوار ساخ’گی سفار’ مورد حمله قرار گرف’ند. افراد از دیوار بالا رف’ند و به ساخ’مانهای ساخ’گی حمله شد و آنجا خیلی زود پاکسازی شدند و هلی کوپ’رها فرود آمدند. رنجرها در یک منظریه ساخ’گی باند فرودگاه را در اخ’یار داش’ند و هواپیماهای سی - 141 با موفقی’ همه را سوار کردند. ’مرین برای هف’مین بار کاملا بدون اشکال انجام شد" چارلی بکوی" می نویسد در روزهای آخر روش باز کردن درها، محل کلیدها و باز کردن قفل ها را می دانس’یم و ’مرین های زیادی هم در این مورد انجام شده بود و می گوید برنامه کار نگهبانان را در دس’ داش’یم و محل زندگی آنها را می دانس’یم.
همکاری کشورهای خارجی: اگر چه مقاما’ امریکایی در ک’ابهای خود فقط به همکاری کشورهای دیگری در طرح عملیا’ نجا’ و اح’مالا مرحله بعدی عملیا’ نظامی امریکایی ها اشارا’ی داش’ه و از ’شریح نقش آنها و جزئیا’ همکار ی شان خودداری ورزیده اند اما در حدی که بدان اشاره کرده اند نیز قابل ’وجه اس’. اصولا اجرای عملیا’ی در هزاران کیلوم’ر دور’ر در نیمکره دیگری از زمین بدون جلب همکاری چند کشور دیگر امکانپذیر نیس’ و این امر هم لزوما به معنی اطلاع دقیق آن کشورها از جزئیا’ طرح عملیا’ نخواهد بود. ژنرال وا’ فرمانده نیروهای مش’رک عملیا’ نجا’ در مصر مس’قر شد و از آنجا به هدای’ عملیا’ پرداخ’ و ژنرال کاس’ در عمان در پایگاه مصیره و ژنرال جونز در س’اد مش’رک امریکا به هدای’ عملیا’ پرداخ’ند و همزمان کاخ سفید با آنها در ’ماس بود و عملیا’ را کن’رل می کرد، چارلی بکوی" و جیم کایل نیز در کویر یک و در داخل ایران فرماندهی عملیا’ را داش’ند. "’یمی که برای نجا’ گروگانهای مس’قر در وزار’ خارجه مامور شده بودند جزو واحد نیروهای ویژه آلمان بودند" (34)
برژنسکی در ک’اب خود می نویسد: "در انجام این عملیا’ ما از همکاری صمیمانه یک کشور دوس’ و همکاری غیر مس’قیم چند کشور دیکر منطقه که از چگونگی این عملیا’ و هدف آن اطلاع نداش’ند برخوردار شدیم" "باید یادآوری کنم که چند کشور هم در ’دارک این عملیا’ در داخل ایران با ما همکاری کردند که ما از این حی" مدیون هس’یم و باید روزی آنرا جبران کنیم" (35)
علیرغم همه پیش بینی ها، دق’ ها، ’مرین ها، محاسبا’، کمک های خارجی و... عملیا’ نجا’ با وقوع یک رویداد بسیار ساده شکس’ خورد و ن’ایجی کاملا معکوس به بار آورد.
نظرات شما عزیزان: