تلاوت قرآن
الف)اهمیت تلاوت قرآن
قرآن میفرماید:«انّ الّذین یتلون کتاب اللّه و اقاموا الصّلاة و انفقوا ممّا رزقناهم سرّا و علانیة یرجون تجارة لن تبور» (26) :کسانی که آیات الهی را تلاوت میکنند و نماز برپا میدارند و از آنچه به آنان روزی دادهایم پنهان و آشکار انفاق میکنند، تجارتی(پر سود و)بیزیان و خالی از کساد را امید دارند.
و نیز میفرماید:«فاقرئوا ما تیسّر من القرآن علم ان سیکون منکم مرضی و آخرون یضربون فی الارض بیتغون من فضل اللّه و آخرون یقاتلون فی سبیل اللّه فاقرئوا ما تیسّر منه» (27) :اکنون آنچه برای شما میسر است، قرآن بخوانید.او میداند به زودی گروهی از شما بیمار میشوند و گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی(و کسب روزی)به سفر میروند.و گروهی دیگر در راه خدا جهاد میکنند(و از تلاوت قرآن باز میمانند).پس به اندازهای که برای شما ممکن است، از آن تلاوت کنید.
ب)آداب تلاوت قرآن
-پاکیزه کردن دهان:«رسول خدا(صلی الله علیه و آله)فرمود:طیّبوا افواهکم فان افواهکم طریق القرآن» (28) :دهانهایتان را پاکیزه کنید، زیرا دهانتان طریق قرآن است (شاید از این جهت باشد که کلمات قرآن، هنگام تلاوت از فضای دهان میگذرند.)
-استعاذه(به خدا پناه بردن از شر شیطان):«فاذا قرأت القرآن فاستعذ باللّه من الشّیطان الرّجیم» (29) :هنگامی که قرآن میخوانی، از شر شیطان مطرود، به خدا پناه ببر.
-به دقت خواندن قرآن:«و رتّل القرآن ترتیلا» (30) :و قرآن را با دقت و تأمل بخوان.
-تدبر در آیات قرآن:«کتاب انزلناه الیک مبارک لیدّبّروا آیاته و لیتذکّر اولوا الالباب» (31) : این کتابی است پربرکت که بر تو نازل کردیم تا در آیات آن تدبر کنند و خردمندان متذکر شوند.
و نیز میفرماید:«افلا یتدبّرون القرآن ام علی قلوب اقفالها» (32) :آیا آنها در قرآن تدبر نمیکنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟
علی علیه السلام فرموده است:«الا لا خیر فی قراءة لیس فیها تدبّر.» (33) ؛در قرائتی که تدبر نباشد، خیری نیست.
خشوع در برابر قرآن:«الم یأن للّذین آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر اللّه و ما نزل من الحقّ» (34) :آیا وقت آن نرسیده است که دلهای مومنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حق نازل شده است، خاشع شوند.
-رعایت ادب در هنگام شنیدن قرآن:«و اذا قرئ القرآن فاستمعوا له و انصتوا لعلّکم ترحمون» (35) :هنگامی که قرآن خوانده میشود، گوش فرا دهید و خاموش باشید، شاید مشمول رحمت خدا شوید.
زیرنویس
(1).قاموس قرآن، المیزان، مجمع البحرین.
(2).حجر، 87.
(3).نهج البلاغه، خطبهی 176.
(4).هود، 17.
(5).نهج البلاغه، خطبهی 147.
(6).زمر، 23.
(7).میزان الحکمة، ج 8.
(8).نهج البلاغه، خطبهی 156.
(9)یونس، 57.
(10)نهج البلاغه، خطبهی 176.
(11).نهج البلاغه، حکم 313.
(12).میزان الحکمة، ج 8.
(13).بقره، 3.
(14).بقره، 185.
(15).حجر، 1.
(16).حجر، 87.
(17).اسراء، 9.
(18).اسراء، 82.
(19).یس، 2.
(20).؟
(21).واقعه، 77.
(22).فصلت، 42.
(23).تکویر، 27.
(24).نحل، 89.
(25).فصلت، 41.
(26).فاطر، 29.
(27).مزمل، 20.
(28).میزان الحکمه، ج 8.
(29).نحل، 98.
(30).مزمل، 4.
(31).ص، 29.
(32).محمد صلی الله علیه و آله، 24.
(33).میزان الحکمه، ج 8.
(34).حدید، 16.
(35).اعراف، 204.
منابع
1.مکارم شیرازی، ناصر.ترجمهی قرآن کریم.
2.مجتبوی، سید جلال الدین.ترجمهی قرآن کریم.
3.قرشی، سید علی اکبر.قاموس قرآن.
4.عبد الباقی، فؤاد.معجم المفهرس.
5.اصفهانی، راغب.مفردات الفاظ قرآن.
6.طباطبایی، سید حسین.المیزان.
7.مکارم شیرازی، ناصر.تفسیر نمونه.
8.دشتی، محمد.ترجمهی نهج البلاغه.
نظرات شما عزیزان: