با تجربه و انقلابي را بايد انتخاب كرد
در الغدير جلد هشتم حديثي است كه ميفرمايد: اميرالمومنين علي(ع) فرمود: هركس خودش را براي كاري جلو بياندازد، نمايندهي مجلس، رئيس جمهور، رهبري، امام جمعهها، هر شغلي هركس خودش را جلو بياندازد. ولي ميداند كه از او بهتر هست. هركسي خودش را براي شغلي جلو بياندازد كه بداند اهل اين شغل نيست يا اگر اهل هست، از او بهتر هست. به خدا و رسول خدا و به تمام امت خيانت كرده است. يعني آدم براي مطرح كردن خودش بايد يك توجيهي داشته باشد. به اسم اينكه مردم به من رأي ميدهند، نبايد كانديد شود. اين دليل نميشود كه شما كانديد شوي. خوب به من هم رأي ميدهند.
مثلاً اگر قرائتي به مجلس برود ميخواهد چه كار كند؟ ميخواهد چه مشكلي را حل كند؟ نبايد گفت: چون مشهور هستم به من راي ميدهند. چه آيهاي داريم كه ميگويد: زنده باد شهرت! در روايت داريم كسي را انتخاب كنيد. مغزش و قدرت اجرايياش بالا باشد. در نهج البلاغه داريم كسي كه تجربهاش زياد است. اين جملات در نهج البلاغه هست. الآن افراد كانديد شدند. ولي در كل بايد حساب كرد كه دليل چيست؟ حالا اين دوره براي كارهاي ديگر تمام ميشود. ميگويند: آقاي فلان شما اين سمت را قبول كن. اين مسئوليت را قبول كن. بايد ديد من ميتوانم يا نه؟ گاهي وقتها انسان براي يك كاري نمرهاش بيست است، براي كاري ديگر نمرهاش پايين است. ممكن است كسي سابقهي انقلابياش خوب باشد، مديريتش كمرنگ باشد. ممكن است كسي سابقهي انقلابياش متوسط باشد، اما اگر انقلابي نباشد كه اصلاً خيانت به خون شهدا است. همه بايد انقلابي باشند. آنهايي كه به انقلاب پشت كردند خيلي وضع خطرناكي دارند.
نهج البلاغه ميگويد: زن زناكار را سنگ باران كنيد. ولي بر جنازهاش نماز بخوانيد. اما براي مردي كه از جبهه فرار كرده است نماز نخوانيد. يعني فرار از جبهه از زنا بدتر است. در نهج البلاغه داريم «اجم» يعني سنگ باران كنيد. اگر كسي همسر دارد ولي با داشتن همسر فساد به بار آورده است، سنگ بارانش كنيد. اما برمردهاش نماز بخوانيد. اما آن كسي را كه از جبهه فرار كرده است، قرآن ميگويد: « وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَدا»(توبه/84) به جنازهاش نماز نخوان. آن كسي كه به انقلاب پشت ميكند، هيچ! اما روي آنهايي كه انقلابي هستند بايد حساب كرد. انقلابي يك نمره دارد. تجربه چند نمره دارد؟ تقوا چند نمره دارد؟ ميانگين را حساب كنيد، انشاءالله يك انتخابات خوبي باشد. كساني كه دير تلويزيون را روشن كردند، گفتم: در جلد هشت الغدير آمده است كه حضرت علي فرمود: كسي كه خودش را بر مسئوليتي جلو بياندازد. ميداند كه در جامعه افرادي از او قويتر هستند. اما باز هم جلو ميآيد، اين آقا به خدا و رسول خدا خيانت كرده است.
كسي رأي آورد بداند نمايندگي امانت است
مسئلهي ديگر اين است كه آقاياني كه رأي آوردند، اگر رأي آورديد، مواظب باش هركس به شما رأي داد روز قيامت يقهي شما را خواهد گرفت. پير زن قمي پنبهاي را با چرخ نخ كرد. از كاسبياش سهم امام و خمسش را نزد آيت الله حجت، صاحب مسجد حجتيه آورد. به آقا داد. وقتي اين پيرزن خواست از اتاق بيرون برود، پشت پشت رفت. آقا گفت: خانم چرا رويت را برنمي گرداني؟ گفت: ميخواهم چهرهي شما را خوب در ذهنم نگه دارم. روز قيامت تو را تحويل خدا بدهم. بگويم: خدايا من جان كندم. خمس و سهم امام را به اين آقا دادم تا از دين من حفاظت كند. اگر كم گذاشت يقهي او را بگير. مرحوم آيت الله حجت مرجع تقليد بود. خمس را زمين گذاشت و زار زار گريه كرد. براي هر يك درهم خمس ميخواهند يقهي ما را بگيرند.
اگر رأي بياوري، هريك رأي يك نخي به گردن تو است. بايد مواظب باشيم. اميرالمومنين ميفرمايد: «ان عملك ليس لك بطعمه» (بحارالانوار،ج32،ص361) اين رئيس شدن طعمهاي نيست. يك امانت است. حالا كه رئيس شدي دين تو در خطر است. يوسف در چاه افتاد يك دعا كرد. در زندان افتاد يك دعا كرد. رئيس كه شد يك دعاي ديگر كرد. وقتي رئيس شد، گفت: خدايا «تَوَفَّني مُسْلِماً»(يوسف/101) عاقبت ما را به خير كن. چون خطر كسي كه رئيس ميشود بيشتر است. هركس رأي آورد واقعاً خودش را به خدا بسپارد.
مسئلهي ديگر اينكه نمايندهها بايد وقت بگذارند. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفينَ»(مطففين/1) واي به كم فروشان! كم فروش چه كسي است؟ ماه رمضان گذشته گفتم: آخوندي كه دويست تومان بگيرد، و به مقدار يك استاد دانشگاه حرف حسابي نزند، لقمهي حرام خورده است. نمايندهي مجلسي كه اينطرف و آنطرف ميرود ولي كارهاي ديگر ميكند. فقط گاهي در مجلس بلند ميشود و مينشيند. اگر نماينده شديد تمام وقت صرف نمايندگي شود. سي و دو تا كار نكنيد كه سي و سومي آن نمايندگي باشد. اگر به طرحها و لايحهها نرسيد لقمهي حرام خوردهايد. با لقمهي حرام بچهي شما بدجنس درميآيد. امام صادق فرمود: «كَسْبُ الْحَرَامِ يَبِينُ فِي الذُّرِّيَّةِ» (كافي،ج5،ص124) لقمهي حرام در بچهات اثر ميگذارد. من از نمايندگاني كه چند كار ديگر هم ميكنند ناراحت هستم. چطور به كارهاي ديگر ميرسيد. نميشود كه آدم چند كار را خوب انجام بدهد.
«أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ»(تكاثر/1) براي اين است كه آدم پول جمع كند. اگر آدم سي و دو پست بگيرد و به هيچ كدام نرسد، آن هم تكاثر است. قرآن ميگويد: به مجلس رفتي «لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ» (يونس/14) شما را پست داديم ببينيم چه كردي؟ حالا كه در مجلس رفتي چه كار كردي؟ واقعاً چه دلي سوزاندي؟ چه طرحي دادي؟ چه لايحهاي را تصويب كردي. چه مشكلي را حل كردي؟ اين چند جمله براي آنهايي كه رأي ميآورند.
نظرات شما عزیزان: