شرایط نامزدهای انتخاباتی از منظر آیت الله بهجت قدس سره (متن بیانیه اول):
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمد لله رب العالمین والصلاة علی سید الانبیاء محمد وآله السادة الاوصیاء الطاهرین.
و بعد، چنانکه مکرراً از شرکت در انتخابات سؤال شده، در جواب آنها، آنچه اظهار شده است، بیان می شود: اینجانب، جهاتِ سلبیه و اثباتیه [شرایطی که موجب می شود نتوان به شخصی رأی داد و همچنین شرایطی که سبب جواز رأی دادن به شخص می شود] را متعرض می شوم. کسانی که بنا دارند در رأی دادن و یا انتخاب شدن، شرکت نمایند، باید متذکر باشند که کسانی حقّ انتخاب شدن و امینِ مردمِ با ایمان در مورد دین و دنیا بودن را دارند، که از رجالِ با عقلِ کاملِ کافی و ایمان کامل از شیعه اثنی عشریه و با علم به مسائل شرعیه در شخصیات و اجتماعیات و با شجاعت باشند؛ و از آنهایی باشند که در اظهارات و تروک [گفتن و نگفتن ها و نیز انجام دادن ها و انجام ندادن ها]، «لا یخافون فی الله لومة لائم»[مائده: ۵۴؛ «در [راه] خدا از سرزنش سرزنش کنندگان نهراسند»] باشند؛ و از رشوه ها و تخویفات [ترساندن ها] و نحو [مانند] آنها دور باشند. نظر نکنند که تا به حال چه بود؛ بلکه نظر نمایند که از حال چه باید بشود و چه باید نشود. و باید پرهیزکار و خداترس باشند، اراده خدای تعالی را بر همه چیز ترجیح بدهند.
اگر فاقد بعض صفات باشند، اهل ائتمان نیستند، و رأی دادن برای فاقدها بی اثر است، بلکه جایز هم نیست؛ مشکوک هم، متروک است.
اگر فاقد بعض صفات باشند، اهل ائتمان [اعتماد] رأی دادن برای فاقدها بی اثر است، بلکه جایز هم نیست؛ مشکوک هم، متروک است.[اگر در وجود بعضی از این شروط در نامزدی شک کرد، رأی دادن به او جایز نیست] تفحص هم، باید کامل باشد و بدون مداخله دوستی و دشمنی در امور نفسانیه باشد. در حالِ رأی دادن و گرفتن، خدای عظیم را ناظر به تمام خصوصیاتِ همه بدانند. کسانی هم که واجِد خصوصیات مذکوره باشند ـ که جایز باشد رأی دادن و گرفتن درباره آنها ـ واجب می شود با توانایی، اگر بدانند یا احتمال بدهند که فاقدِ بعضِ آنها، رأی خواهند گرفت.[کسانی که شرایط لازم و توانایی بر انجام این کار را دارند و می دانند که اگر شرکت نکنند، افراد فاقد این شرایط یا بعضی از این شرایط رأی می آورند، بر آنها واجب است که نامزد انتخابات شوند]
ملاحظه نمایید دُوَل کفر را [که] چگونه انتخاب می نمایند و انتخاب می شوند، و چه کسانی انتخاب می شوند، و از چه راه هایی انتخاب می شوند، و چه آرائی در مجلس های خودشان اظهار می کنند، و دولت های آنها چه عملیاتی بر طبق قانون مملکت و برخلاف قانون عقل و دین ـ حتی ادیان منسوخۀ آنها ـ انجام می دهند که فساد و اِفساد آنها بر همه عقلای دنیا آشکار است؛ [و] مخالفت نمایید با چگونگی کارهای آنها و چگونگی وسائل و اسباب و مسبّبات آنها، که مطابقت با هیچ دینِ اصل دار و هیچ قانونِ عقل پسند، ندارند.
عصمکم الله و ایّانا من الزلات کلّها بمحمد و آله الطاهرین، صلوات الله علیهم اجمعین
والسلام علیکم ورحمة الله و برکاته.
منبع: به سوی محبوب، ص۱۳۹
نظرات شما عزیزان: