۱ - لزوم استفاده از روشهای حق
لزوم استفاده از روشهاى صحيح و حق، جهت هدايت مردم:
۱. «ومِن قَومِ موسى امَّةٌ يَهدونَ بِالحَقّ وبِهِ يَعدِلون؛[۱]
و از قوم موسی، گروهى هستند كه به سوى حق هدايت مىكنند؛ و با آن، عدالت را اجرا مىكنند.»
۲. «ومِمَّن خَلَقنا امَّةٌ يَهدونَ بِالحَقّ وبِهِ يَعدِلون؛[۲]
و از آنها كه آفريديم، گروهى به سوى حق هدايت مىكنند، و با آن اجراى عدالت مىنمايند.»
۲ - انذار
انذار، از روشهاى هدايت:
۱. «وما مَنَعَ النّاسَ ان يُؤمِنوا اذ جاءَهُمُ الهُدى ... • وما نُرسِلُ المُرسَلينَ الّا مُبَشّرينَ ومُنذِرينَ • ... وان تَدعُهُم الَى الهُدى فَلَن يَهتَدوا اذًا ابَدا؛[۳]
و چيزى مردم را باز نداشت از اينكه- وقتى هدايت به سراغشان آمد- ايمان بياورند ... ما پيامبران را، جز بشارت دهنده و انذار كننده، نمىفرستيم؛ ... و از اين رو اگر آنها را به سوى هدايت بخوانى، هرگز هدايت نمىشوند.»
۲. «وان اتلُوا القُرءانَ فَمَنِ اهتَدى فَانَّما يَهتَدى لِنَفسِهِ ومَن ضَلَّ فَقُل انَّما انا مِنَ المُنذِرين؛[۴]
و مأمورم قرآن را براى همگان تلاوت كنم، هركس هدايت شود به سود خود هدايت شده؛ و هر كس گمراه گردد بگو: من فقط از بيمدهندگانم!»
۳. «ام يَقولونَ افتَرهُ بَل هُوَ الحَقُّ مِن رَبّكَ لِتُنذِرَ قَومًا ما اتهُم مِن نَذيرٍ مِن قَبلِكَ لَعَلَّهُم يَهتَدون؛[۵]
ولى آنان مىگويند: (محمّد) آن را به دروغ به خدا بسته است، امّا اين سخن حقّى است از سوى پروردگارت تا گروهى را انذار كنى كه پيش از تو هيچ انذاركنندهاى براى آنان نيامده است، شايد پند گيرند و هدايت شوند.»
۴. «انَّ عَلَينا لَلهُدى • فَانذَرتُكُم نارًا تَلَظّى؛[۶] [۷]
آنگاه كه شقىترين آنها به پاخاست؛ ولى آنها او را تکذیب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند)؛ از اين رو پروردگارشان آنها و سرزمينشان را بخاطر گناهشان درهم كوبيد و با خاك يكسان كرد.»
نظرات شما عزیزان: