عدالت، فضيلت انسان است
امام على عليه السلام :
في العَدلِ الاقتِداءُ بِسُنَّةِ اللّه ِ و ثَباتُ الدُّوَلِ
در عدالت، اقتدا كردن به سنّت خدا و پايدارى دولتهاست.
( غرر الحكم : ۶۴۹۶ )
امام على عليه السلام :
العَدلُ فَضيلَةُ السُّلطانِ .
عدالت، مايه فضيلت حكومت [حاكم] است.
( غرر الحكم : ۵۸۴)
عدالت و ايمان
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه: عدالت برتر است يا بخشندگى؟ ـ فرمود :
العَدلُ يَضَعُ الاُمورَ مَواضِعَها، و الجُودُ يُخرِجُها مِن جِهَتِها، و العَدلُ سائسٌ عامٌّ، و الجُودُ عارِضٌ خاصٌّ، فالعَدلُ أشرَفُهُما و أفضَلُهُما .
عدالت، هر چيزى را در جاى خودش مى گذارد و بخشندگى امور را از جهتشان خارج مى سازد؛ عدالت، سياستى فراگير است اما بخشندگى، حالتى اختصاصى است (شامل فرد يا افرادى محدود مى شود) . پس، عدالت برتر است.
( نهج البلاغة : الحكمة ۴۳۷ )
امام على عليه السلام :
العَدلُ زينَةُ الإيمانِ .
عدالت، زيور ايمان است.
(كشف الغمّة : ۳/۱۳۷ )
عدالت مايه زندگى است
امام على عليه السلام :
العَدلُ رَأسُ الإيمانِ، و جِماعُ الإحسانِ .
عدالت، رأس ايمان و مجمع نيكيهاست.
( غرر الحكم : ۱۷۰۴ )
امام على عليه السلام :
العَدلُ حَياةٌ .
عدالت، زندگى است.
( غرر الحكم : ۲۴۷ )
امام على عليه السلام :
العَدلُ حَياةُ الأحكامِ
عدالت، مايه حيات احكام [الهى ]است.
( غرر الحكم : ۳۸۶)
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «بدانيد كه خدا زمين را بعد از مردنش زنده مى كند» ـ فرمود :
يُحيِيها اللّه ُ عَزَّ و جلَّ بِالقائمِ عليه السلام بَعدَ مَوتِها، (يَعني) بِمَوتِها كُفرَ أهلِها، و الكافِرُ مَيِّتٌ .
خداوند عزّ و جلّ زمين را بعد از آن كه مُرد، به وسيله قائم عليه السلام زنده مى كند. مقصود از مرگِ زمين، كفر ساكنان آن است و كافر [در حقيقت ]مردار است.
( كمال الدين : ۶۶۸/۱۳)
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از همين آيه ـ فرمود :
العَدلُ بَعدَ الجَورِ .
مقصود، [برپايى ]عدالت، بعد از ستم است.
( الكافي : ۸/۲۶۷/۳۹۰ )
امام كاظم عليه السلام ـ درباره آيه «زمين را بعد از مرگش زنده مى كند» ـ فرمود :
لَيسَ يُحيِيها بِالقَطْرِ، و لكِنْ يَبعَثُ اللّه ُ رِجالاً فيُحيُونَ العَدلَ فتَحيا الأرضُ لإحياءِ العَدلِ، و لاَءقامَةُ الحَدِّ للّه ِِ أنفَعُ في الأرضِ مِنَ القَطرِ أربَعينَ صَباحا .
منظور زنده كردن زمين با باران نيست، بلكه خداوند مردانى را مى فرستد كه عدالت را زنده مى كنند و با زنده شدن عدالت، زمين نيز زنده مى شود. هر آينه، بر پا داشتن حدود (احكام) خدا در روى زمين، از باران چهل روز سودمندتر است.
( الكافي : ۷/۱۷۴/۲ )
نظرات شما عزیزان: