خط توقیع
خط توقیع یکی از انواع خط خوشنویسی اسلامی است که در زمان خلافت مأمون خلیفه عباسی ابداع و در قرن پنجم هجری کامل گردید. این خط اغلب در امضا به کار می رفته است و به همین دلیل نام توقیع (به معنی امضا) برای آن انتخاب شده است. موارد کاربرد این نوع خط، بیشتر در نوشته های مهم حکومتی و دینی بوده است. این خط از نظر ویژگی های ظاهری با خط های ثلث و رقاع شباهت زیادی دارد.
در خط توقیع، حروف درشت تر و با ضخامت بیشتر نسبت به رقاع هستند و قوس ها نیز انجنای کمتری دارند.
تحول نهایى خط توقیع در قرن چهارم هجرى اتفاق افتاد. احمد بن محمود ملقب به ابن خازن از شاگردان نسل دوم ابن بواب و از مریدان وی، شوکت لازم را به خط توقیع بخشید. در اواخر قرن نهم هجری، نوع درشتى از خط توقیع در ترکیه ابداع شد که موردپسند مردم ترک بود، اما میان عرب ها چندان متداول نگشت.
نظرات شما عزیزان: