برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کانون فرهنگی وهنری کریم اهل بیت شهر سلامی و آدرس kanoonemamhassan24.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
مژده میلاد تو،نفحهباد صباست رایحهیاد تو با دل ما آشناست
آمدی وبابهر حاجت دل‌ها شدی باب حوائج تویی، نام تو ذکر خداست
ای امید ناامیدان، به آن لحظه که تو را باب الحوائج خوانند و تو را در پیش گاه پروردگار شفیع قرار دهند تا نیازشان را بر آوری و ای مظهر کامل حقیقت و عرفان، عاجزانه از آستان مقدست خواهانیم، از خداوند بطلبید تا معرفت کامل شما اهل بیت علیه السلام را، به ما عنایت فرماید. یا وجیها عِنْدَاللّه اِشْفَعْ لَنا عِنداللّه
هفتمین اختر امامت آن حضرت روز یک شنبه ، هفتم ماه صفر، سال 128 هجری قمری (2) در روستائی به نام أ بواء بین مکّه معظّمه و مدینه منوّره دیده به جهان گشود. نام : موسی (3) علیه السلام . کنیه : ابوالحسن ، ابوالحسن اوّل ، ابوالحسن ماضی ، ابوابراهیم ، ابوعلی، ابواسماعیل ، ابواسحاق و... . لقب : عبد صالح ، کاظم ، باب الحوائج ، صابر، رجل ، امین ، عالم ، زاهر، صالح ، شیخ ، وفی، نفس زکیّه ، زین المجتهدین و... . نقش انگشتر: حضرت دارای دو انگشتر بود، که نقش هر کدام به ترتیب عبارتند از: ((حَسْبِیَاللّهُ))، ((المُلْکُ لِلّهِ وَحَدَهُ)). پدر: امام جعفر، صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم .
امام كاظم(ع) در ابوا كه محلي بين مكه و مدينه بود از بانوي مكرمه اي به نام حميده به دنيا آمد. آن امام بزرگوار سال هاي زيادي در زندان هارون الرشيد قرار گرفته بود و در نهايت هم به دستور او به شهادت رسيد. به مناسبت ولادت اين امام بزرگوايي گفتگويي با دو تن از كارشناسان ديني كشور انجام داديم كه مشروح آن را در ادامه مي خوانيد. حجت الاسلام رجالي تهراني در مورد فرقه هايي كه در زمان امام كاظم(ع) پديد آمد گفت: بعد از شهادت امام صادق(ع) دسته ها و فرقه هاي مختلفي در تشيع پديد آمد و شرايط را در دوران امامت امام كاظم(ع) دشوار مي كرد. از طرفي زندان هاي مكرري كه امام كاظم داشتند باعث مي شد كه ارتباط ايشان با شيعيان كمتر باشد و از همين جهت مردم مقداري در تنگناي معنوي قرار مي گرفتند.
آنچه در امر تربيت مهم و اساسى است ارائه شيوه هاى اطمينان بخش تربيتى است كه ضمن در برداشتن همه ابعاد زندگى انسان او را به سعادت حقيقى كه همان مقام قرب الهى است نائل گرداند و بى شك چنين شيوه هاى تربيتى جز از سيره قولى و عملى اسوه هاى راستين دين يعنى معصومين(عليهم السلام) ميسر نيست.بدين جهت ضرورى مى نمايد كه زندگانى معصومين(عليهم السلام) را بطور كامل و دقيق از منظرتربيت نگريست و از خلال سيره رفتارى و گفتارى آنها تربيت صحيح را عرضه نمود.دراين مقاله تلاش بر آن است كه گوشه هايى از سيره امام كاظم(علیه السلام) در تربيت فرزندان را هر چند ناقص به تصوير بكشانيم. گام نخست در تربيت از ويژگيهاى انحصارى اسلام نگاه عميق و ريشه اى به امر تربيت است، از ديدگاه اسلام زمينه هاى تربيت را نه از لحظه تولد كه از مدتها قبل بايدفراهم نمود، از بزرگترين اهداف ازدواج تربيت فرزندان صالح و شايسته است،ازدواج تنها يافتن شريك در زندگى مشترك و پيوند ساده ميان زن و مرد نيست بلكه مرد بايد مادرى شايسته و زن پدرى لايق براى فرزندان آينده خود برگزيند امام كاظم(علیه السلام) فرموده است:...واختاروا لنطفكم ...براى نطفه هاى خود انتخاب كنيد[مادران شايسته اى براى فرزندان آينده تان برگزينيد] و نيز آن حضرت ويژگيهايى را براى انتخاب همسر فرمود كه رعايت آنها شرط موفقيت در زندگى آينده است، برخى از اين معيارها عبارتند از:
چگونه امام موسی کاظم (ع) که همیشه در زندان بودند، این همه فرزند داشتند؟ چرا هیچ یک از دختران ایشان ازدواج نکردند؟ آیا می‌توان گفت: بین این همه سادات کفوی برای آنها نبود؟
پیش از پاسخ، باید به چند نکته مهم توجه شود: اول آن که: همان گونه که همگان شاهدند، بحث پیرامون ازدواج های معصومین علیهم السلام، مدتی است که رواج شدیدی یافته است! البته مطالعات تاریخی بسیار خوب، لازم و مفید است، اما وقتی موضوعی چون ازدواج، محور هر بحث یا حتی بهانه برای ایجاد و القای شبهه و وارد کردن ایراد به آنها می گردد، جای تأمل دارد، که چرا؟! به نظر نگارنده، این مقوله، پس از انتشار کتاب "سلمان رشدی"، که در آن فقط به مباحث ازدواج یا جنسیتی، آن هم با دروغ، تهمت، افترا، تحریف و ... همراه بود، رواج یافت. خب، بالاخره یک سیاست تبلیغاتی انگلیسی بوده و هست. سعی دشمنان بر این است که نگاه مسلمانان و هر پژوهشگر دیگری، به روابط شخصی و حتی جنسیتی آنان باشد و نه به وحی، عقل، درایت، دعوت و منطق آنان.
امام هادی (علیه السلام) دهمین امام شیعیان و یکی از مظلومترین ائمه اطهار در بین این ذوات مقدسه است. ایشان در طول عمر چهل و یک ساله خود با شش خلیفه سفّاک و ظالم عباسی هم عصر بودند و از طرف آنها آزار و اذیت‌های بسیاری متوجه ایشان می‌شد، اما با همه سخت‌گیری‌ها و مشکلاتی که در آن عصر، وجود داشت ایشان از همه لحظات مقتضی، استفاده وافی را برده و در جهت نشر و گسترش اسلام ناب و سیره آباء و اجداد طاهریشان قدم‌های مؤثری برداشتند.
احترام به علما و دانشمندان از دیر باز نزد اقوام و ملل گوناگون مرسوم بوده و پس از اسلام نیز مورد تاکید زیادی از جانب ائمه اطهار علیهم السلام قرار گرفته است. این مساله به قدری نزد امامان معصوم اهمیت داشته که در دستورات دینی و روایات ما بر آن بسیار تاکید شده. ما در این مقاله به نمونه ای از این مورد اشاره می کنیم.
جايگاه و نقش اهلبيت (عليهمالسلام) در ترويج و توسعه فرهنگ قرآنى، به ويژه تفسير قرآن كريم، نقش كليدى و اساسى در تبيين حقايق قرآنى است. بدون شک مکتب تفسیری اهل‌بیت (علیهم السلام)در میدان تفسیر و تأویل و بیانِ معانی و مفاهیم قرآن، برجستگی خاصی نسبت به دیگر مکاتب تفسیری دارد.
این برجستگی به دلیل وابستگی آنان به پیامبر و اتصال آموزه‌های این خاندان به وحی، گستردگی و عمق معانی بیان شده از سوی آنها و برگزیدن بهترین روش برای رسیدن به پیام و حقیقت قرآن است. پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) در حدیث ثقلین که شیعه و سنی آن را پذیرفته و نقل کرده اند، اهل بیت خویش را در کنار قرآن به عنوان یکی از دو ثقل و وسیله هدایت امت اسلامی معرفی می کند.
"بهتر از نیكی، نیكوكار است، و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است و برتر از علم، حامل آن و بدتر از بدی، عامل آن است وحشتناك تر از وحشت، آورنده آن است."
از سخنان گهربار امام هادی علیه السلام
امامان و پیشوایان معصوم (ع) انسانهای كامل و برگزیده ای هستند كه به عنوان الگوهای رفتاری و مشعل های فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده اند. گفتار و رفتار و خوی و منش آنان ترسیم حیات طیبه انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزشهای الهی است.
امام علی النقی علیه السلام ، پرچمدار اندیشه و فرهنگ اسلامی
در دوران امامت امام علی‌النقی(علیه‌السلام)، جهان اسلام از نظر فرهنگى و كشمكش‌هاى فكرى و اعتقادى از موقعیت و گستردگى خاصی برخوردار بود و بحث‌هاى علمى و برخورد افكار و بینش‌هاى گوناگون با یكدیگر نسبت به موضوعات دیگر، دارای جایگاه ویژهاى بود.
امامان معصوم(علیهم السلام) چشمه‌های جوشان معرفت و گنجینه‌های دانش الهی‌اند و چون چراغی پر فروغ و زوال ناپذیر، فراسوی علم را با پرتو افشانی خود روشن می‌کنند. آنان با بیان شیوا و روشن‌گر خود، تاریکی و نادانی را از بین برده و در هر زمان، امید نور ستیزان را نومید می‌ساختند.
عالم به اسرار غیب بود:شخصی به نام عبدالرحمان در اصفهان زندگی می كرد. روزی از او پرسیدند: سبب شیعه شدن تو در این شهر چه بود؟ گفت: من مردی نیازمند، ولی سخنگو و با جرئت بودم. سالی با جمعی از اهل شهر برای دادخواهی به دربار متوکل رفتم. به در کاخ او که رسیدیم، شنیدیم دستور داده امام هادی علیه السلام را احضار کنند. پرسیدم: علی بن محمد کیست که متوکل چنین دستوری داده؟
جهان اسلام در آن دوره از زمان، از نظر فرهنگی وگرایش های فكری و اعتقادی در موقعیتی ویژه به سر می برد كه درمیان مسایل اعتقادی، فتنه خلق قرآن و تبلیغات زهرآگین گروه هایی منحرف مانند غلات، واقفیه وصوفیه جایگاهی ویژه داشت.
امام هادی (علیه السلام)به مقتضای امامت خویش در برابر این گروه ها موضع گرفته و ضمن رد استدلال های آنان، با محوریت مكتب اهل بیت (علیه السلام) به تبیین معارف الهی و حقایق دین پرداختند. تمام تلاش سیاسی، فرهنگی امام(علیه السلام) این بود كه با بررسی دیدگاه اهل بیت (علیه السلام) رویكرد مكتب امامان شیعه (علیه السلام)به اصلاح بنیان های فكری جامعه پرداخته تا از نفوذ مسلك ها و فرقه های مختلف جلوگیری شود.
حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام بر باغ بیخزان خدا ایستاده است تا میوه های سعادت بچیند؛
تا با ظهور خورشید هشتم، کهکشان امامت را به آغوش امین او بسپارد. تا جاده های پاکی را در طهارت و عصمت رضایش، امتداد دهد. تا از نسل آبی آسمان، آسمانی ترین هدیه را به زمین ببخشد. غبار سفر را با اشک شسته ام آقا! دلم هوای حلقه های ضریحت را کرده است تا در حلقه ارادتت، گره بخورم.
مولای عشق و صفا یا امام رضا علیه السلام ، نان و نمک خورده سفره توام و دست احتیاج، تنها به آسمان شما برافراشته ام.
آهوی جان، به ضمانت آبروی آسمانیتان آورده ام تا از گناه و غفلت، برهانی ام.
یا ضامن آهو! یا اباالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام ! ادرکنی.
آيا غروب خورشيد حكايت از پايان هميشگى آن است؟ و يا اينكه در پس غروب آن ميلادهاى مكرّرى انتظارش را مىكشد؟ بايد گفت در منطق فرمانروايان مستبد تاريخ، پاسخ سؤال اول مثبت است، آنان فكر مىكنند كه اگر بر چهره درخشانى پرده كشند، براى هميشه پوشيده مىماند، غافل از اينكه خودشان نابود مىشوند، و تاريخ جز ننگ و نفرين برايشان چيزى ديگر ياد نمىكند، و در هر صبحگاه ميلاد پرنور خورشيد تجديد مىيابد.
در تاريخ حضرت امام رضا (علیه السلام) وارد شده كه آن حضرت همانند جدّ بزرگوارش پيامبر اسلام (ص) اگرچند روز يكى از دوستان و مؤمنين را نمىديد، حالش را مىپرسيد، و اگر مطّلع مىشد كه بيمار است به ديدار او مىشتافت.
يكى از روزها يك نفر از شيعيان آن حضرت بيمار شد، و حضرت امام رضا (علیه السلام) براى ديدار او به خانهاش تشريف برده و حالش را پرسيدند؟
و سپس در همان چند لحظه آن بيمار را تسلّى خاطر و موعظه و اندرزش داده و به او فرمودند: مردم دو گروه هستند، يكى با مرگ به راحتى و آسايش دست مىيابد، و ديگرى با مرگش مردم را از شرّ خود راحت مىكند، و تو اگر مىخواهى از گروه اول باشى، ايمان به خدا و ولايتت را تجديد كن تا پس از مرگ در آسايش باشى.
آن مرد چنين كرد و پس از چند لحظه در محضر پر مهر و محبّت حضرت امام رضا (علیه السلام) چشم از جهان بست.( بحار الانوار، چاپ جديد ج49)
ياسر، خادم آن حضرت مى گويد: حضرت رضا هميشه با خدمه و كارگرهاى خود غذا مى خورد و دوست داشت كه با آنها بنشيند و صحبت و درددل كند. بعضى از ناآگاهان به اين كار حضرت ايراد مى كردند و حضرت مى فرمود:
ان الرب تبارك و تعالى واحد و الأب واحد و الام واحدة و الجزاء بالاعمال. (5) پروردگار، پدر، و مادر، يكى است و فضيلت فقط و فقط به كردار است.
اسم آن بزرگوار على و كنيه او ابو الحسن الثاني و لقب مشهور او رضا است. عمر مبارك آن حضرت پنجاه و پنج سال بود. (1) در يازده ذى القعده سال 148 هجرى به دنيا آمد (2) و در سال 203 هجرى (3) در آخر ماه صفر به دست مأمون عباسى مسموم و شهيد شد.
مدت امامت آن بزرگوار بيست سال بود (4) ، كه تقريبا هفده سال آن را در مدينه، ملجأ عوام و منجى انام و معلم علما و مروج دين بود. سه سال آخر، او را از مدينه جبرا به طوس بردند و در طوس تا توانست از حريم دين حراست كرد تا سر انجام به دست مأمون شهيد شد.
سفارش امام رضا علیه السلام به نگاهداشت حقوق والدین
در میان تعالیم ادیان الهی درباره والدین و حقوق آنها، نگاه مکتب اهل بیت (علیهم السلام) به این مساله از ویژگی های خاص و ظریفی برخوردار است. به عنوان نمونه، هنگامی که در مکتب امام هشتم، امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) می نشینیم، آن حضرت این گونه به ما می آموزند که:
"بدان که حق مادر، لازم ترین حقوق و واجب ترین آنها است؛ زیرا او (بار سنگین فرزند خویش را) تحمل و جابجا کرد؛ به گونه ای که هیچ کس حاضر نیست دیگری را این گونه به دوش بکشد. مادر (کودک خویش) را با چشم و گوش و همه وجودش، نگهداری کرد و بدین کار شادمان و خوشحال بود. پس (فرزند خویش را) علیرغم همه سختیهائی که وجود داشت، حمل نمود؛ آن سان که احدی تاب تحمل آنرا ندارد.
◄*♥*◄هشتمین آفتاب ◄*♥*◄ ویژه نامه ولادت فرخنده آقا اما رضا علیه السلام
قالَ علی بن موسی الرضا عليه السلام : مَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلى مايُكَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ، فَلْيَكْثُرْ مِنْ الصَّلوةِ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، فَإ نَّها تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْما. امام رضا علیه السلام فرموده اند : فرمود: كسى كه توان جبران گناهانش را ندارد، زياد بر حضرت محمّد و اهل بيتش عليهم السلام صلوات و درود فرستد، كه همانا گناهانش اگر حقّ الناس نباشد محو و نابود گردد.
جامع الا خبار ص 59، بحارالا نوار: ج 91، ص 47، ح 2.
امام رضا(ع) در دوران ولایت‌عهدی خود در خراسان از موقعیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند؛ به دلیل اینکه ایشان جانشین خلیفۀ وقت شناخته می‌شدند. از سوی دیگر با توجه به ارادتی که مردم به خاندان پیامبر(ص) داشتند، به ایشان احترام ویژه‌ای می‌گذاشتند.
امام رضا(ع) در دوران ولایت‌عهدی خود در خراسان از موقعیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند؛ به دلیل اینکه ایشان جانشین خلیفۀ وقت شناخته می‌شدند. از سوی دیگر با توجه به ارادتی که مردم به خاندان پیامبر(ص) داشتند، به ایشان احترام ویژه‌ای می‌گذاشتند.
امام رضا(ع) در دوران ولایت‌عهدی خود در خراسان از موقعیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند؛ به دلیل اینکه ایشان جانشین خلیفۀ وقت شناخته می‌شدند. از سوی دیگر با توجه به ارادتی که مردم به خاندان پیامبر(ص) داشتند، به ایشان احترام ویژه‌ای می‌گذاشتند.
امام رضا(ع) در دوران ولایت‌عهدی خود در خراسان از موقعیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند؛ به دلیل اینکه ایشان جانشین خلیفۀ وقت شناخته می‌شدند. از سوی دیگر با توجه به ارادتی که مردم به خاندان پیامبر(ص) داشتند، به ایشان احترام ویژه‌ای می‌گذاشتند.
امام رضا(ع) در دوران ولایت‌عهدی خود در خراسان از موقعیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند؛ به دلیل اینکه ایشان جانشین خلیفۀ وقت شناخته می‌شدند. از سوی دیگر با توجه به ارادتی که مردم به خاندان پیامبر(ص) داشتند، به ایشان احترام ویژه‌ای می‌گذاشتند.
روایتى درباره فضیلت زیارت امام رضا(ع) در کتاب کامل الزیارات که یکى از معتبرترین کتاب هاى شیعه است آمده که نشان می دهد این عمل مستحب در قیامت چه بهره ى عظیمى به انسان مى رساند .
حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) فرمود : کسى که قبر فرزندم را زیارت کند براى او نزد خدا هفتاد حج مقبول است . راوى مى گوید : گفتم : هفتاد حج ؟ ! فرمود : آرى ، (بلکه) هفتصد حج . گفتم : هفتصد حج ؟ فرمود : آرى (بلکه) هفتاد هزار حج . گفتم : هفتاد هزار حج ؟ فرمود : چه بسا حجى که پذیرفته نشود (اما این هزاران حجی که گفته می شود، همگی مقبول به حساب می آیند); کسى که او را زیارت کند و یک شب در آن منطقه بخوابد مانند این است که خدا را در عرشش زیارت کرده است .
گفتم : مانند کسى است که خدا را در عرشش زیارت کرده است ؟ فرمود : آرى ، هنگامى که قیامت برپا مى شود چهار نفر از اوّلین و چهار نفر از آخرین بر عرش قرار دارند ، اما چهار نفر اوّلین : نوح و ابراهیم و موسى و عیسى است ; اما چهار نفر آخرین : محمد و على و حسن و حسین است ; سپس نخ ترازى کشیده مى شود ـ که خوبان را از بدان جدا مى کند ـ پس زائران قبور ما با ما قرار مى گیرند ، از نظر برترین درجه ، و نزدیک ترینشان به عطا و بخشش ، زائران قبر فرزندم على (بن موسى الرضا) هستند.
«الحمدلله رب العالمین صلاة و السلام علی سید الانبیا و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین و المعصومین المکرمین».
عظمت خاص امام رضا(ع)
-عطای علم غیب به بندگان ویژه و خالص
برای اینکه بدانیم کجا هستیم و برای چه آمده‌ایم، روایتی را از وجود مبارک امیرالمؤمنین(ع) دربارهٔ حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) نقل می‌کنم. این روایت نشانگر این معناست که خداوند مهربان امیرالمؤمنین(ع) را بعد از پیغمبر(ص)، از علم غیب بهره‌مند کرده بود. کتاب خدا می‌فرماید علم غیب ویژهٔ خداست، اما به هرکس از بندگانش که او را بپسندد، علم غیب عطا می‌کند. امیرالمؤمنین(ع) بندهٔ خالص، بندهٔ پسندیده، بندهٔ ویژه و خاص پروردگار مهربان عالم است و قلب او با ملکوت عالم در ارتباط است.
«السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ» سلام بر تو ای دختر امام مجتبی(ع)، ای دختر حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع). چطور می‌شود که این دو برادر یک دختر داشته باشند؟ امام مجتبی(ع) دختری به‌نام «ام عبدالله» را در خانه و دامن خودشان تربیت کردند که کنار علم، حلم، اخلاق و ایمانش، وقتی این دختر آمادهٔ همسر شدن شد(خوب دقت می‌کنید)، وجود مبارک حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) در تمام دختران روزگار خودش، دختری غیر از او نمی‌شناخت که لیاقت همسری حضرت زین‌العابدین(ع) را داشته باشد. امام حسین(ع) دختر برادرش را برای زینت عبادت‌کنندگان و آقای سجده‌کنندگان عالم گرفت.
-حضرت معصومه(س)، دریایی از علم و بندهٔ واقعی پروردگار
شناخت حقش چیست؟ این است که ایشان جزء معصومین عالم است و با آن سن کم، دریای علم و دانش بودند؛ همچنین ایشان عبد به‌معنای واقعی پروردگار و از ایمان و اخلاق کامل بهره‌مند بودند. این شناخت حضرت معصومه(س) است، پس وقتی به زیارت او می‌روی، بدان و بفهم که زیارت یک خانم معمولی نمی‌روی؛ زیارت خانمی نمی‌روی که ارزش او فقط دختر امام معصوم است؛ او را بشناس! او آدم کاملی در بندگی، برخوردار از همهٔ ارزشهای اخلاقی در اخلاق و دارای مقام عصمت بوده است؛ یعنی از وقتی چشمش را به زندگی باز کرد تا لحظه‌ای که در اینجا دفن شد، حتی فکر گناه هم به او هجوم نکرد! امام هشتم(ع) این را می‌فرمایند؛ البته وقتی بخواهیم جملهٔ حضرت را معنی کنیم، همین می‌شود: «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ».
«الحمدلله رب العالمین صلاة و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین و المعصومین المکرمین».
عظمت زیارت حضرت معصومه(س) در روایات
چهار روایت از کتاب‌های معتبر، مخصوصاً کتاب‌های شیخ صدوق، رئیس محدثین شیعه و متولدشده به دعای امام عصر(عج) دربارهٔ حرم حضرت معصومه(س) و عظمت زیارت دختر موسی‌بن‌جعفر(ع) عرض می‌کنم.
-شهر قم، حرمی برای چهارده معصوم
در یک روایت نقل شده که فرمودند: برای پروردگار حرمی است که کعبه نام دارد، برای پیغمبر اسلام حرمی است که در مدینه است و برای ما چهارده معصوم هم حرمی در قم است. این بخش سوم روایت، فوق‌العاده مهم و قابل‌دقت است! حرمی برای همهٔ ما چهارده معصوم است که آن در قم است. یقیناً این روایت به دختر موسی‌بن‌جعفر(ع) توجه دارد که در این شهر دفن شده و وجودش از زمان دفن شدن تا امشب، از امشب تا لحظهٔ برپاشدن قیامت، برای دین خدا، علوم اهل‌بیت(علیهم‌السلام) و مردم شیعه، مانند خورشید است. خورشید در عالم ماده چه می‌کند، برکات وجود مبارک فاطمهٔ معصومه(س) هم همان کار خورشید را در عالم معنا می‌کند. از برکت وجود او در این شهر، چهارده قرن است که ایمان، دین، تشیّع، علم، فقاهت، تبلیغ دین و تألیف هزاران کتاب علمی طلوع کرده است.
به وبلاگ من خوش آمدیداین وبلاگ در راستای انتشار فعالیتهای فرهنگی ،هنری ،قرآنی ، اعتقادی، دینی ومذهبی ، تربیتی کانون فرهنگی وهنری امام حسن مجتبی شهر سلامی ایجاد وراه اندازی شده است
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
