«و لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى»



همه پیامبران از درگاه خدا حاجتی طلبیدند و خدا آرزویشان را به اجابت رساند.
گاه از ظلم امتشان نیز به خدا شکوه کردند. اما ...
مهربان بود و دلسوز. هیچ از خدا نمی‌خواست. هیچ گلایه‌ای نکرد.
خدا برایش پیغام فرستاد حبیب من!
پیامبران پیش از تو نیز از من خواسته‌ای داشتند و به اجابت رساندم.
تو که گوهر بی مانند منی. هرچه بخواهی به تو می‌بخشم.
نگاهی به انتهای بشریت کرد. خدایا تنها از تو یک چیز می‌خواهم.
هرچه باشد عطا می‌کنم که تو برترین و برگزیده‌ترین مخلوق منی.
تنها از تو شفاعت امتم را می‌خواهم.
اینان را به من ببخش.
جبرئیل لبخند زد.
خداوند اجابت کرد که آنقدر به تو می‌بخشم تا راضی شوی.






سوره مبارکه ضحى- آیه ۵